عَنِ الْحَارِثِ بْنِ حَصِیرَةَ الْأَسَدِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ:
کُنْتُ دَخَلْتُ مَعَ أَبِی الْکَعْبَةَ فَصَلَّی عَلَی الرُّخَامَةِ الْحَمْرَاءِ بَیْنَ الْعَمُودَیْنِ فَقَالَ
فِی هَذَا الْمَوْضِعِ تَعَاقَدَ الْقَوْمُ إِنْ مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنْ لَا یَرُدُّوا هَذَا الْأَمْرَ فِی أَحَدٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ أَبَداً
قَالَ قُلْتُ وَ مَنْ کَانَ
قَالَ الْأَوَّلُ وَ الثَّانِی وَ أَبُو عُبَیْدَةَ بْنُ الْجَرَّاحِ وَ سَالِمُ بْنُ الْحَبِیبَةِ .
حارث بن حصیره اسدی نقل کرده، امام باقر - علیه السلام - فرمودند: با پدرم به کعبه رفته بودم؛ ایشان بر سنگ مرمر سرخی که بین دو ستون بود نماز گزارد و بعد فرمود: در این جا بود که قوم عهد بستند که اگر رسول خدا - صلی الله علیه و آله - از دنیا رفت هرگز امر حکومت را به یکی از اهل بیت وی برنگردانند.
گفتم: آنان چه کسانی بودند؟
فرمود: اولی و دومی و ابوعبیده بن جراح و سالم بن حبیبه.
الکافي ج۴ ص۵۴۵
بحارالانوار ،جلد ۲۸، صفحه ۸۵