رسول خدا (صلّى الله عليه و آله)(چند روزى) مردى از انصار را نديد، پس از او پرسيد: چه چيز تو را از ما پنهان كرده بود؟

عرض كرد: ندارى و كسالت ممتد،
رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به او فرمود: آيا كلامى به تو نياموزم كه چون آن را بگوئى ندارى و بيمارى از تو دور گردد؟
عرض كرد: چرا اى رسول خدا،
فرمود: چون صبح و شام كنى بگو:

لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اَلْحَيِّ اَلَّذِي لاٰ يَمُوتُ وَ  اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي اَلْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ اَلذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً

آن مرد گويد: سه روز بيشتر اين ذكر را نگفتم تا اينكه ندارى و بيمارى از من دور گرديد.

المحاسن  ج۱ ص۴۲
الکافي  ج۸ ص۹۳