جمال پريسا نداری، که داری *** نگاهی فريبا نداری، که داری
ربودی دل مردمان را به مهرت *** به چشمان دل، جا نداری، که داری
خدا از تو بر خويشتن آفرين گفت *** به دل عشق او را نداری، که داری
بنازم، بنازم به خُلق عظيمت *** سرايی به دلها نداری، که داری
تو آينه باصفای خدايی *** سراپا تماشا نداری، که داری
به آن سينه مهربانت هميشه *** خدا را تمنا نداری، که داری
رسول گلی در گلستان دلها *** رخی پاک و زيبا نداری، که داری
به هنگام ميلادت از بهترين گل *** لطافت سراپا نداری، که داری
نفسهای تو زنده سازد جهان را *** دم گرم و گيرا نداری، که داری
کلامت چو قرآن همه دلنشين است *** بيانات شيوا نداری، که داری
گل باور ما، ز تو شد شکوفا *** تو باغی شکوفا نداری، که داری
جيرودی