در پاسخ به این سوال باید گفت که علی (علیه‌السّلام) در حد توان خود برای مبارزه با بدعت کوشید و این عمل را دقیقاً بر اساس روشی منطقی و عقلایی انجام داد. او این کار را در چند مرحله و با سنجیدن اوضاع صورت داد. همگان می‌دانند که اميرالمومنين علی (علیه‌السلام) حتی پیش از خلافتش نیز با بدعت‌های خلفا مخالفت می‌کرد و تنها کتاب خدا و سنت رسول خدا صلى الله عليه و اله را به عنوان مرجع معرفی می‌نمود و سیره شیخین را مشروع نمی‌دانست.
امیرمومنان علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) در ضمن خطبه ای بیش از بیست مورد از بدعت‌های خلفای سابق را مطرح نموده و علت عدم مخالفت خویش را با آنها مشخص ساخته‌اند
سلیم بن قیس هلالی می گوید :
امیرمومنان علی علیه السلام رو باطرافيان خود كه جمعى از خانواده و خاصان آن حضرت و شيعيانش بودند كرد و فرمود:
حكمرانان پيش از من كارهائى انجام دادند كه در آنها با رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مخالفت كردند و از روى تعمد راه خلاف پيمودند، و پيمانش را شكستند، و سنت و روشش را تغيير دادند، و اگر من بخواهم مردم را به ترك آنها وادارم و بجاى اصلى آنها بازگردانم و به همان ترتيب كه در زمان رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) بود مقرر دارم لشكر از دور من پراكنده شوند تا جز خودم تك و تنها بجاى نمانم و يا اندكى از شيعيان من كه برترى مرا شناخته و وجوب اطاعت و امامت مرا از روى كتاب خداى عز و جل و سنت رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) دانسته‌اند بجاى مانند.
امیرمومنان علی علیه السلام در مورد مقابله با بدعت نماز تراویح فرمودند :
وَ اللَّهِ لَقَدْ اَمَرْتُ النَّاسَ اَنْ لَا یَجْتَمِعُوا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ اِلَّا فِی فَرِیضَةٍ وَ اَعْلَمْتُهُمْ اَنَّ اجْتِمَاعَهُمْ فِی النَّوَافِلِ بِدْعَةٌ فَتَنَادَی بَعْضُ اَهْلِ عَسْکَرِی مِمَّنْ یُقَاتِلُ مَعِی یَا اَهْلَ الْاِسْلَامِ غُیِّرَتْ سُنَّةُ عُمَرَ یَنْهَانَا عَنِ الصَّلَاةِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ تَطَوُّعاً
قسم به خدا که مردم را دستور دادم که در ماه رمضان غیر از نماز واجب را به جماعت نخوانند و ایشان را آگاه نمودم که خواندن نماز مستحبی به جماعت بدعت است.
پس عده‌ای از لشکریان که همراه من جنگیده بودند ندا دادند: ای اهل اسلام! سنت عمر تغییر کرد! ما را از نماز مستحب در ماه رمضان باز می‌دارند!
الکافي ج۸ ص۵۸
