قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام
‌ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِذَا أَرَادَ أَنْ يُصِيبَ‌ أَهْلَ الْأَرْضِ بِعَذَابٍ قَالَ لَوْ لَا الَّذِينَ يَتَحَابُّونَ بِجَلَالِي‌ وَ يَعْمُرُونَ مَسَاجِدِي وَ يَسْتَغْفِرُونَ بِالْأَسْحَارِ لَوْ لَا هُمْ‌ لَأَنْزَلْتُ عَذَابِي.
امیر مؤمنان سلام الله علیه فرمودند:
هرگاه خدا اراده کند که اهل زمین را به عذابی گرفتار کند، می گوید: اگر نبودند کسانی که در بزرگی و عظمت من یکدیگر را دوست می دارند و مسجدهایم را آباد می سازند و در سحرگاهان به استغفار و طلب آمرزش می پردازند حتماً عذابم را نازل می کردم.
الفقیه ج۱ ص۴۷۳، ۴٧۴

نوشتن دیدگاه