نامت خدای خاک قلمداد میشود *** بی تو کیان هستی بر باد میشود
ما را طفیلیان تو آورد کردگار *** با این بهانه خاطرمان شاد میشود
نامت قرین نام خدا، قرنهای قرن *** بر بام های مأذنه فریاد میشود
ای نور چشم های خداوند تا هنوز! *** هرجا حدیث عصمت تو یاد میشود؛
از رهگذار خسته تاریخ، سنگ سنگ *** نفرین نصیب قامت الحاد میشود
دیریست آیه های تو ای وحی آخرین! *** ناگفته های عرصه بیداد میشود
تنها مگر به مقدم موعود نسل تو *** پاییزمان بهار خداداد میشود
آه ای رسول! غربت ما را شفیع باش *** آیا زمین دو مرتبه آباد میشود؟...
سودابه مهیجی
شعر «بر مأذنه نام تو»
- بازدید: 2623