متن ادبی «شکوه آفرینش»

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

تیرگی گسترده، چشم‏ ها تار!
سرها بی ذوق و دل‏ها بیمار! نه کسی به آسمان می‏نگرد؛ نه آسمان سر شوق کسی دارد.
شبح ‏های زشت؛ شبح‏ هایی از جنس چوب و سنگ و استخوان.
شبیه مردگانی که عده‏ ای زنده مثل ارواح خبیثه به دورش حلقه زده ‏اند.
انگار نه انگار که خانه، خانه خداست، تنها خانه خداوند در زمین؛ هر کژ اندیشی، با تکه استخوانی به گردن، درونش پا می‏گذارد!
زمانی بس تیره بود؛ تیره مثل جهالت، تیره مثل سنگدلی، تیره مثل خشم. نه حرمتی برای پیران بود، نه کودکان، نه عصمت دخترکان به چشم می ‏آمد و نه شرافت زنان.
بوی تعفن متکبران، سراسر حجاز را آلوده بود.
گویی خداوند، نگران شرافت بندگان خویش است؛ نگران آن همه کژی و ناراستی و جهل.
تلنگری می‏ بایست این قوم را تا به خود آیند و به گوهر وجودی خود دست یابند. اینک نوبت رسالت بهترین مخلوق خداوند، برگزیده خلقت و گلچین شده گلستان انبیا است که باید این رسالت را بپذیرد!
... و بهترین و امین ‏ترینِ مردمان برای هدایت نا اهل‏ترین مردمان، انتخاب می‏شود. حتّی نامش، جانمایه رحمت است؛ جانمایه ادب و احترام؛ محمّد صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله !
... آن‏گاه، محمّد صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله باید به تزکیه بپردازد؛ چه جایی نزدیک‏تر به خدا از غار «حرا»؛ خلوتگاهی که می‏شود با معشوق اولی خویش به خلوت و گفتگو نشست!
گویی این بار دیگر معشوق، زبان به گفتگو گشوده است: اِقرأ؛ بخوان!
بخوان به نام خداوند!
بخوان به نام آن که خلوت‏ نشین دل پر آشوب توست! بخوان به نام او که تو را حبیب خویش خوانده است و محبوب تمامی کاینات!
... بخوان به نام خداوند:...
... و این خواندن سرآغاز «قولوا لا اله الا اللّه تُفْلِحوا» شد که کژ اندیشان، برای رهایی از جهل باید به «تفلحوا» بیش از پیش بیاندیشند! بار دیگر ارتباط آسمان و زمین برقرار شد و وجدان عرب و عجم از چوب و سنگ ‏پرستی، به خداپرستی گرایید.
بار دیگر نوح کشتی بان علیه ‏السلام ، قوم خویش را از توفان بلا رهانیده، به ساحل نجات خواهد رسانید.
بار دیگر موسای کلیم علیه ‏السلام ، قوم خود را از قید ذلت فرعونی رهانیده، به دیار آرامش و صلاح خواهد رسانید.
بار دیگر ابراهیم ‏خلیل علیه ‏السلام ، قوم خویش را از چنگال آتش نمرودی رهانیده، به زمزم رستگاری خواهد رسانید!
بار دیگر سلیمان محتشم علیه‏ السلام ، قوم خویش را از ذلت در یوزگی رهانیده، به عزّت سرافرازی خواهد رسانید.
بار دیگر عیسای مسیح، قوم خود را از امراض خودپرستی رهانیده، به عشق خداپرستی خواهد رسانید.
بار دیگر آسمان و زمین دست در دست همدیگر برای رهایی انسان از ذلّت، لبیک‏ گویان، نوای محمد صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله را همراه شدند: «قولوا لا اله الا اللّه‏ تفلحوا!»
خجسته روز آزادگی انسان از قید جهل، روز بعثت رسول گرامی اسلام مبارک ‏باد!

سیدعلی اصغر موسوی