متن ادبی «چشم ‏انتظاری آسمانیان»

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

در هفت آسمان ولوله ‏ای است. ملائک، در جُنب و جوشند. عدّه ‏ای از شوق می‏گریند و برخی بی‏ قرار، چشم‏ انتظارند. طبقات آسمان و عرش الهی، گویا سراسر آذین بسته و زیباتر از همیشه شده! انبیای الهی، از آدم تا مسیح، منتظر و مشتاق، چشم براه ‏اند؛ چشم به راه عزیزترین و محبوب‏ترین آفریده خداوند. امشب، رسول اعظم، به معراج می‏رود.
«شکوه یک سفر»
پیامبر خدا، نماز عشا را به پایان رساند و آن‏گاه، آهسته راه مسجدالحرام را در پیش گرفت. در سکوت و تاریکی مکه، جنبنده ‏ای در اطراف کعبه به چشم نمی‏خورد. حال عجیبی داشت. می‏دانست شبی جز شب‏ های دیگر، پیش روی دارد و سفری شگفت.
... و ناگهان، گرمای حضور جبرئیل را در کنار خویش حس کرد سلام بر محمد مصطفی، برترین رسول الهی!
ـ سلام بر جبرائیل امین، فرشته مقرب عرش الهی!
ـ یا رسول اللّه‏، اگر آماده ‏اید، بر این مرکب سوار شوید تا نخست، بیت ‏المقدس و سپس راه آسمان‏ها را در پیش گیریم!
ـ نام این حیوان عجیب چیست؟
ـ بُراق، یا رسول اللّه‏! مرکب ویژه سفر معراج برای محبوب‏ترین مهمان خدا.
... ساعتی بیش نگذشته، پیامبر در خانه خود بر سجاده نشسته انتظار طلوع فجر را می‏کشد تا نماز صبح بگذارد؛ ولی اندیشه ‏اش مبهوت سفر اسرارآمیز امشب است و صدای جبرئیل همچنان در گوش جانش می‏پیچد:
«سُبْحانَ الَّذی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ اْلأَقْصَی ...».

پیام ‏های کوتاه
ـ شب معراج، یاد آور عروج آسمانی‏ ترین خاک‏نشین عالم به حریم سدرة المنتهی و مقام «قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنی»، بر امت آن حضرت گرامی باد!
ـ 17 رمضان، یادآور اسرارآمیزترین سفر انسان از دل ناسوت تا اعماق لاهوت و معراج عرش پیغمبر خاتم صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله گرامی باد.

روح الله حبیبیان