بارالها! نادانی بنده ‏ات همان بس که در میان روزمرگی‏ ها، تنها آنچه بر وفق مراد است، از نعمات تو می‏داند و در پیشامدهای ناخوشایند، رابطه ‏اش با تو کم‏رنگ می‏شود؛ حال آنکه تو در همه حال با مایی و تنها گذر زمان است که نشان می‏دهد هر آنچه را روزی برای از دست دادنش جزع و فزع کردیم و از درگاهت ناامید بازگشتیم، عین نعمت بوده و تو بهترین صلاح امور را رقم زده بودی. تو آگاه به آینده و درون و احوال ذره ذره عالمی. اگر شیطان برای ناسپاسی ام نسبت به تو زمینه می‏سازد، مکر او را به خویش بازگردان. یا نورٌ عَلی نور.
ای خدای آسمان‏ها و زمین!
بارالها! هر صبح که از خواب برمی‏خیزم، در میان خواب‏ های شب پیش، جست‏جو می‏کنم؛ شاید اشاره ‏ای، نوری، معجزه ‏ای از سوی تو، پیامی برایم فرستاده باشد.
می‏خواهم گوشه چشمی از تو برای آشتی با خودم بیابم. از بخشش و کرم تو دور نیست که این گنه‏کار را در زمره محبین خویش قرار دهی.
ای خدایی که آسمان‏ها و زمین را بی‏هیچ ستونی برپاداشته‏ای و بر همه غیر ممکن‏ ها قادری! چشم مرا در بیداری، از خنکای نسیم رحمتت روشن کن.
رزیتا نعمتی

نوشتن دیدگاه