بهانه ای است که با واژه ها گلاویز است *** تمام پنجره ها در مسیر پاییز است
«دل رمیده»، فراوان و شب، شب خطر است *** عجیب خنجر دندان گرگها تیز است
نظر به ماه، حرام و به چشم کوردلان *** حدیث دم زدن از ماه، کفرآمیز است
شکسته گوشه محراب را خرافه سنگ *** کجاست گوشه چشمی که آینه خیز است؟
کجایی آینه برگزیده عالم *** نگاه آینه ها از غبار لبریز است
شراب ناب بریزان به کام اهل زمین *** در این مذاق که خشک از عذاب پرهیز است
رسول آینه ها، ای بهانه خلقت *** بهانه ای است غزل از تو، گرچه ناچیز است!
امیر اکبرزاده
اهل بیت علیهم السلام
شعر «بهانه خلقت»
- بازدید: 3234