اشارات :: مرداد 1386، شماره 99
ماه، مقابل قامت رشید ایثار، خم شده است.
در دستان تعظیم، مولودیه می‏درخشد. تبسم‏ها می‏آیند. عطر خوش ساقی، در لحظه‏های عطشناک و کویری زمین جاری است. رشادت‏ها، به امروز اقتدا کرده‏اند. برکت یکدست سپید، ارمغان گلخنده‏های حجیم است.
«فضل» فراوان، دستاورد امروز است.
امروز، باید سلام داد به چهره درخشان وفا و همراه با ثانیه‏ها، چنین خواند:
«من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو»
باب الحوایج
یاد نیک «عباس علیه‏السلام »، بوی سبز ادب و معرفت را می‏پراکند.
نام نورانی‏اش، پاسخ‏گوی تمامیِ توسل‏های رو به دریا است.
امروز، روز توسل به او، برای کسب معرفت است.
چشم‏های همه اعصار، از سروستان کرامات «ابوفاضل علیه‏السلام » پُر است.
هر که امروز دل را در سفری تا آخر فضایل نَبَرد، از دریای وصلِ ساقی، چیزی نچشیده است.
طرح‏های فتوت
در شاه‏بیت غزل‏های وفا و احساس، نام عباس علیه‏السلام ، پُر تلألؤ است.
کتابِ سرخِ کربلا، با این نام بزرگ، در کنار حسین بن علی علیه‏السلام کامل می‏شود.
کربلا، مرحله‏ای از خاک بود که وفایِ عباس، در آن حضور داشت و فرات، لایقِ پذیرایی از چنین دریادلی نبود.
این شرم، هنوز بر پیشانیِ فرات باقی است و دستان مقبول او، بوسه‏بارانِ آسمان‏هاست.
حالا پس از قرن‏ها، هر جایِ «از خودگذشتگی» را بنگری، هر گوشه طرح‏های فتوت را نظر افکنی، باز هم نام عباس، جذاب است.
مولود امروز، دنیایی از حمایت و دلاوری است؛ بنیه قویِ ایثار است؛ بازوی پر غرورِ ایمان است که سیاه‏دلیِ زمینیان را محو می‏کند.
محمدکاظم بدرالدین

نوشتن دیدگاه