دو خطر بزرگ، جامعه زمان امام سجاد(ع)را تهدید میکرد:
(1)فرهنگ های متنوع بیگانه:
(2)خطر تجمل پرستی:
از این روی لازم بود در زمینه علمی کاری انجام شود تامسلمانان به اصالت فکری و شخصیت قانون گذاری ویژه خود، که ازکتاب و سنت در اسلام الهام میگیرد، واقف گردند.
در اینجا ضرورت یک حرکت فکری اجتهادی(اطلاع رسانی قوی)به نظرمیرسید تا در چهارچوب تعالیم اسلامی افق فکری مسلمانان گسترش یابد و باید اصالت شخصیت اسلامی حاصل کنند و بذر اجتهاد و تلاشاز برای یافتن راه حق در دل آنها افشانده شود. و این کاری بودکه امام علی بن الحسین زین العابدین(ع)بدان دست یافت. او کلاس درس خود را در مسجد پیامبر(ص)آغاز کرد... و از این کلاس درس تعداد قابل توجهی از فقهای مسلمین فارغ التحصیل شدند.
خطر دوم ناشی از پیشامد امواج رفاه و آسایش در جامعه اسلامی در پیامد هولناک فتوحات نام برده بود. خطر خاموش شدن آن عشق سوزانی که از ارزشهای اخلاقی و پیوندهای روحی نسبتبه خدا و روز قیامت در مسلمانان پدید آمده بود.
امام علی بن الحسین(ع)این خطر را احساس فرموده، و برای علاج آن آغاز به کار کرد. برای جلوگیری از آن «نیایش» را بنیادقرار داد.
«تلخ ترین حادثه پس از حادثه عاشورا رخ میدهد و مرارت این مصیبت عظمی آنچنان زیاد است که کاسه صبر امام صبرآفرین حضرت امام العابدین والعارفین سجاد(ع) لبریز میشود و آن غیرت عالم امکان و امام زمان از عمق جان ندای:
فیالیت امی لم تلدنی و لم اک یزید، یرانی فی البلاد اسیرا
سر میدهد، یعنی ای کاش مادرم مرا نزاده بود و به دنیا نیامدهبودم تا یزید مرا در شهر و دیار اسیر ببیند.
بلی باز هم پیمانی با پیام رسانی، و باز هم وظیفه و صدورانقلاب که بهترین شاهد، خطبه امام سجاد(ع)در کوفه و مدینه منوره میباشد که تمام پنهانی ها را در قالب پیام، نمایان مینماید.
صدور انقلاب:
«اسیران آزادی آفرین کربلا، با تبیین معرفی و روشنگری
درباره:
1 اصل نهضت
2 رهبران و شخصیت های نهضت
3 مکتب امامت و ولایت در بعد فرهنگی و فکری
و سپس:
در بیدار کردن و شوراندن مردم در بعد عاطفی و سیاسی،نقش بنیادین در صدور انقلاب و نهضت حسینی داشتند و این، نقشی فراتر از حفظ نهضت و استمرار و تداوم آن است.
خلاصه راه خدا بدون سیلی نیست. سیلیها را باید به جان خرید واز کانال سیلی ها باید صدور انقلاب را تدارک دید و از این تاکتیککمال استفاده را نمود.
آری برای صدور انقلاب امام حسین(ع)، افراد قافله عاشورا،بویژه اطفال و بچه ها، در طول سفر بسیار سیلی خوردند و بدن آنها تازیانه های زیادی را تحمل کرد. خلاصه:
«اگر حماسه حسینی و «قیام عاشورا» را تاریخساز، مکتبفضیلت و مبارزه و فضیلت و مدرسه عشق و انسان سازی بدانیم، دقیقا کاروان کربلا را نیز همین سان خواهیم دانست» .
دعای مرز داران استراتژی ناب:
«اسلام عزیز دارای مرزهای:
1 اعتقادی و معنوی
2 سیاسی و اجتماعی
3 فرهنگی و تربیتی
4 اقتصادی و طبیعی است،
و برای هر یک از این مرزها مرزدارانی است که مسئولیتشان درپاسداری از هر یک از مرزها بسیار عظیم است.»
دعای مرزداران دعای27 دستورالعملی استکه بیانگر:
1 مسائل سیاسی
2 مسائل نظامی
3 عقیدتی است.
آنجائیکه تمام راهها بسته شود و هیچ روزنهای برای مبارزهعلنی باقی نماند و دشمن مست و هوی پرست بظاهر پیروز، همسان گرگ خونخوار، دستبه هر اهانتی دراز میکند... در چنین اوضاع واحوالی، امام سجاد(ع)مینشیند و برای مرزداران اسلام دعا میکند.
1 این کار و این شیوه چه معنایی پیدا میکند؟
و چگونه تحلیل میشود؟
ضمن اینکه امام سجاد(ع)، در قالب دعا، بحثهای سیاسی، نظامی وعقیدتی را شروع میکنند; میخواهند به کنایه بفهمانند که اگر منلشکر و نیرویی داشتم از قیام مسلحانه باز نمیماندم و همانند پدر خودم انقلاب خونینی را علیه شما آغاز میکردم و امن و امانرا بر شما، تلخ میساختم; ولی چون راه از این حیث ناهموار گشته،انقلاب فرهنگ و بازسازی و نوسازی معنوی همه جانبهای را در قالبدعا آغاز میکنم تا مرزدارانی را، در این دانشگاه تربیتبکنم کهدر آینده از سنگر اسلام، پاسبانی و نگهبانی بکنند.
اللهم کثر عدتهم، والحذ اسلحتهم... این شدنی نیست مگر آنکه اعتقادات و شناخت مردم، درست گردد. لذا امام(ع)با صلوات کهجهان بینی پاسداران است کارش را شروع و به عنوان یک شعار،همواره آنرا تکرار کرده و در گردنه های پر فراز و نشیب و درکوران های سخت سیاسی، حرکت و جهت گیریش را بر اساس آن تنظیم میکند.
در صلوات سه اصل از اصول دین به وضوح مطرح شده است.
1 اصل توحید
2 اصل نبوت
اصل امامت
انواع استراتژی امام سجاد(ع):
در خفقان دوران بنی امیه، امام(ع)با چه شیوه ای مبارزه راشروع میکرد خوب بود؟
امام سجاد(ع)، در قالب:
1 دعا و نیایش
2 گریه و شیون
3 برده داری و برده بانی
مبارزه را شروع میکند.
زمینی(مکان)و زمان، نقش بسیار سازنده ای را در تمام امورزندگی، بویژه در امر امامت و ولایت(امر حکومت)، ایفاء میکند.
تغییر استراتژی در امر امامت امت، امری است اساسی و جدی.
«شیوه های مبارزه، شیوه ای است گسترده و کشدار که قادر است درتمام فراز ونشیب های شرایط متحول گوناگون تاریخی، فکری،اجتماعی، طبقاتی، نظامی... راه خود را پیدا کرده و همواره بصورت مستقیمی رو بسوی هدفهای خویش گام بردارد.»
پس مبارزه گاهی بصورت:
1 نظامی و جنگ گرم است و 2 جنگ سرد.
امام سجاد(ع):
«در آنچنان شرایط دشواری قرار میگیرد که حتی «شهادت» راهم نمیتواند انتخاب کند. بر عکس امام حسین(ع)در شرایطی قرارمیگیرد که نه یاوری چون عباس، و نه پیام آوری چون زینب. می بیند شهادت، برای او مرگی در خاموشی است نه مرگی که در طول زمان ودر عرض زمین، با همه کس سخن میگوید(چقدر دردناک استبرای بزرگمردی که حتی «خوب مردن» هم برایش امکان نداشته باشد...» .
در چنین اوضاع و احوال چه باید کرد؟
امام(ع)، کار خودش را با دعاء که جهاد و مبارزه اجتماعی وجمعی در یک وضعیت نابهنجار اجتماعی است، شروع میکند.
این کتاب دعا اصلا وسیله چیز خواستن نیست، بلکه یک کتاب آموزش است. آموزش عمیقی، در زیباترین حالات فرد است، و اسمش دعاست.
اما با آن معنای معمولیاش اصلا دعا نیست، یک کتاب آموزش عمیق وعلمی اخلاقی و فلسفی است.
بنابر این دعای شیعه بصورت کامل ترین مکتب، خودش، در چهار بعدمشخص» میشود.
پس دعا دارای چهار بعد میباشد که عبارتند از:
1 نیاز:
2 عشق:
3 آگاهی:
4 مبارزه:
«گفتار امام(ع)در صحیفه سجادیه» فریادی استبه «همه تاریخ» که در هر شرایط و بهر شکلی و با هر امکانی که دراختیار هستحرف حق را باید زد و نهضت و انقلاب را باید پاسداریکرد و در هیچ شرایطی این مسئولیت سلب نخواهد شد.»
دعای مرز داران(پاسداران) بصورت دستورالعمل:
1 سیاسی
2 نظامی
3 عقیدتی، بیان شد.
بنابر این میتوان به قول شهید مدنی اشاره کرد و آن اینکه:
«اگر میدان را برای فرصت طلبان خالی کنیم در خون بهشتی وبهشتیها سهیم هستیم. »
ابعاد مبارزات امام چهارم(ع)
با مظالم و مفاسد عصر:
مبارزه منفی یا جنگ بی مرز در قالب و لباس گریه:
زنده نگه داشتن یاد و خاطره عاشورا.
برای آنکه این فاجعه فراموش نشود، امام با گریه بر شهیدان وزنده نگهداشتن خاطره آنان، مبارزه منفی را به صورت گریه، آنهم گریه های پر سوز که ریشه عاطفی داشت ادامه میداد.
بیشک چگونگی برخورد امام سجاد با این موضوع اثر و نتیجهسیاسی داشت، یادآوری مکرر فاجعه کربلا نمیگذاشت ظلم و جنایت حکومت اموی از خاطرهها فراموش شود.
پند و ارشاد امت
امام در قالب موعظه، مردم را با اندیشه درست اسلامی آشنامیکرد.
3 تبیین معارف در کلاس دعا. یکی دیگر از شیوههای مبارزاتیامام(ع).
مجموع دعاهای امام سجاد به نام صحیفه سجادیه معروف است کهبدان:
1 اخت القرآن
2 انجیل اهل بیت
3 زبور آل محمد، لقب دادهاند.
«در سال1353 ه.ق مرجع فقید، مرحوم آیت ا... العظمیمرعشی(ره)نسخهای از صحیفه سجادیه را برای علامه معاصر مولفتفسیر طنطاوی(مفتی اسکندریه)به قاهره فرستاد. وی سپس از دریافتاین هدیه گرانبها و ستایش فراوان از آن، در پاسخ چنین نوشت:
«این از بدبختی ماست که تاکنون بر این اثر گرانبهای جاویدکه از مواریث نبوت است، دست نیافته بودیم، من هر چه در آنمینگرم، آن را از گفتار مخلوق برتر و از کلام خالق پایینترمییابم.»
خلاصه در صحیفه سجادیه ابعاد سیاسی فراوانی مطرح گشته و یک کتاب دعای صرف و بیروح نیست. لذا ما از آن به اینترنت جهانی والهی نام برده ایم» .
4 برخورد و مبارزه با علمای در باری.
5 نشر احکام و آثار تربیتی و اخلاقی.
6 دستگیری از درماندگان.
7 کانون تربیتی.
همه این موارد شیوه های مناسب مبارزه بودند که امام(ع)درشرایط زمانی خود آنرا برگزید.
«قهرمان معنویت»
«وجود مقدس زین العابدین(ع)قهرمان معنویت است.»
«کسی که میخواهد خدمتگزار اسلام باشد، همه مواقع فرصت استولی شکل فرصتها فرق میکند. ببینید امام زین العابدین به صورتدعا چه افتخاری برای دنیای شیعه درست کرده؟! و در عین حال درهمان لباس دعا امام کار خودش را میکرد.»
«الدعاء سلاح المؤمن»
اگر دعا سلاح مؤمن است
اگر دعا صلاح میآورد
امام سجاد(ع)از این سلاح، به عنوان یک استراتژی ناب استفادهمیکند تا جامعه را به سمت صلاح سوق داده و انقلاب عظیمی را باانقلاب فرهنگی شروع بکند و میکند.
«امام چهارم(ع)نکات برجسته اصول عقاید را از راه تعلیمات عالیه خود بعنوان دعا بر اهل عالم عرضه داشته است.»
دعا بهترین روش برای دعوت، در شرایط تقیه.
دفاع فرهنگی، در قالب دعا، در دل ظلمتهای شب، که هیچ نیروییرا تاب مقاوت و هیچ پرچمی را توان دفاع نیست، بسیار زیبا وگویاست و کارآمدترین روش دفاعی در عصر خویش میباشد. اگر میشوددر قالب و لباس دعا، همه مسائل، اعم از سیاسی، نظامی، عقیدتی،اخلاقی و عرفانی و... را مطرح کرد، چرا نکرد؟
چرا از این سلاح، برای صلاح جامعه اسلامی و به سعادت رساندنافراد استفاده نگردد؟ هر نوع استراتژی و هر نوع سلاحی، درمبارزه بکار گرفته شود، هدف واحدی را دنبال میکند و آن امر بهمعروف و نهی از منکر است.
دعا دفاع فرهنگی.
فلسفه دعا:
1 دادخواهی، 2 تلطیف فضای خشونت و قساوت،3 پرهیز ازلغزش، 4 استغفار، 5 بهره گیری از امداد غیبی،6 لباس حق،7 تحمل محیط نامساعد و شرایط تنهایی، 8 استقامت در مقابل جوسازیها،9 پاسخ در خور به نیکیها و بدیها.
عناصر دعا: محتوی دعا.
1 نیاز
2 عشق
3 آگاهی و تفکر
4 مبارزه.
«اول باید کسی را که میخواند و کسی را که به دعا میطلبد واز او چیزی میخواهد، به دقت و با آگاهی و روشنایی منطقی و درستدر متن زیارت یا دعا بشناسد و بعد بگوید من از تو چه میخواهم.»
حضرت سجاد در اختناق شدید و محیط استبداد در قالب دعا ونیایش به نشر تعالیم اسلام اقدام نموده است.
انا زین العابدین و تاج البکائین.
گریه و درد و غم و زاری خود شادمانی دان ببیداری خود
(مولوی)
گریه صدایی بی معنا نیست.تا چه رسد به گریه اهل معنا و امام
انواع گریه به اعتبار افراد:
1 گریه عارفان،
2 گریه مصیبت زدگان،
3 گریهی ترحم،
4 گریه نفاق،
5 گریه حسرت،
6 گریه غم،
7 گریه روزگار.
«خنده و گریه مظهر شدیدترین حالات احساسی انسانی است. آن وقتی که کسی بتواند مالک خنده و گریه مردمی بشود، به حقیقت مالک قلب آنها شده و با عواطف آنها بازی میکند. کارهای قلبی غیر ازکارهای عقلی است...»
شاعر عرب میگوید:
اگر اشک نبود سرزمین وداع آتش میگرفت.
گریه بوقت بهتر از خنده بی وقت است.
گریه درمانی و آثار گریه:
گریستن بخصوص میتواند بسیار جنبه درمانی داشته باشد.
ما بطور غریزی میدانیم گریستن میتواند به تخلیه غم ها ونگرانی ها از سیستم کمک کند. اشکهایی که بر اثر غلیان هیجاناتتولید میشود حاوی انکافالین میباشد که خود یک مسکن تولید شده طبیعی است.
فلسفه گریه و عزاداری و آثار آن
(1)روان درمانی است.
(2)یک مسئله مهم سیاسی است.
(3)مجالس عزا یک سازماندهی سراسری کشورهاست.
(4)مبارزه زیرزمینی است.
(5)اطلاع رسانی و ایجاد سؤال کردن است.
(6)فریاد قهرمانانه ملتها ستبر سردمدارانستم پیشه. فریاد ستم شکن است.
(7)باعث حفظ خون شهداء و زنده نگه داشتن نهضت است.
(8)و من بکی او ابکی واحدا فله الجنه و من تباکی فله الجنه.
(9)جهت روانی آن که قلوب را بهم متصل میکند و ایجاد وحدت مینماید. نوعی بسیج عمومی است.(وحدت آفرین است)
(10)یک مسئله اجتماعی است و حیات آفرین است .
(11)گریه آدم ساز است.
(12)تبلیغات ویژه بر ضد طاغوت است.
(13)ایثار آفرین است.
(14)اربابها از این گریه ها میترسند.
(15)یک شعار سیاسی است.
(16)تجدید بیعتبا عاشورا و فرهنگ شهادت است.
(17)تغذیه فکری و روحی با مکتب است.
(18)اشک ریختن نوعی امضاء کردن پیمان و قرار داد مودت باسیدالشهداء است.
انواع گریهها:
(1)گریه عجز و زبونی:
(2)تزویر و دروغ: اشک تمساح ضرب المثل
(3)گریه پشیمانی: علی(ع): من بکی من ذنب غفر له.
(4)گریه شوق:
(5)رحم و رافت:
(6)غم و اندوه:
(7)گریه فراق:
این چهار نوع گریه، برای حضرت سیدالشهداء و سایر شهیدانعاشورا، سزاوار و به جاست.
«همه کارهای ما نوعی ارتباط است.»
اگر به قول روانشناسان همه کارهای ما نوعی ارتباط است;و اگر به قول امام صادق(ع):
من تباکی فله الجنه; امام سجاد(ع)که تاج البکائین است و به قول امام صادق(ع)که فرموده:
«فبکی علی بن الحسین عشرین سنه، ما وضع بین یدیه طعام الابکی...»
گریه های طولانی و جانسوز امام سجاد(ع)چه معنایی میتواند داشته باشد؟!
دعاهای بین المللی و نیایش های با مضامین بلند که فوق بشرمعمولی است چه؟ لذا است که بزرگان میگویند:
صحیفه سجادیه «کتاب دعا، کتاب ثنا، کتاب حال، کتاب قال،کتاب حکمت، کتاب فلسفه، کتاب عرفان، کتاب خانواده، کتاب جامعه،کتاب تربیت، کتاب قانون، کتاب حسنات، کتاب حلال و حرام، کتابهدایت، کتاب فرقان بین حق و باطل... » میباشد.
این است که «جنبه های پیام رسانی گریه» بسیار زیاد است و دراین مورد ائمه(ع)یا خود به عنوان استراتژی از آن استفاده کرده اند و یا برای خود اجیر گرفته اند که «حضرت باقر(ع)وقتی که میخواستند فوت کنند وصیت کردند که ده سال ظاهرا که در منا اجیرکنند کسی را، کسانی را که برای من گریه کنند.» و یا به گریهکردن و گریاندن، حتی به تباکی وصیت کردند و برای آن ارزش زیادیقائل شدهاند.
این کار نیست مگر «سیاست ناب» و تداوم بخشیدن به انقلاب وزنده نگه داشتن انقلاب حسینی.
کانون تربیتی:
«هنگام ظهور اسلام، بردگی در سراسر جهان آن روز حتی در مهدتمدن آن زمان یعنی یونان و روم رواج داشت، و چون لغو چنینپدیده گستردهای بیکباره مقدور نبود اسلام از راه های مختلفی زمینه لغو تدریجی(گام به گام)آن را فراهم ساخت. » بدین ترتیب:
1 راه های برده گیری را تقلیل داده آن را محدود ساخت.
2 آزاد سازی بردگان را کفاره بسیاری از گناهان قرار داد.
3 از طرفی پیامبر اسلام به مسلمانان توصیه کرد که با بردگانهمچون عضوی از خانواده رفتار انسانی داشته باشند.
4 آزاد سازی بردگان، ارزشمند تلقی شد...
امام چهارم و موضوع آزاد سازی بردگان:
انگیزه والاتر:
زندگی امام چهارم(ع)محفوف استبه موضوع آزاد سازی بردگان آن هم در سطح بسیار وسیع و گسترده که تنها با محاسبات بالا قابلت وجیه نیست.
معقول نیست که گفته شود امام چهارم(ع)از این کار قصد ثوابداشته و یا از روی دلسوزی، میخواست عدهای از بردگان را آزادسازد که یک همچون کاری را ممکن بود افراد معمولی هم انجامبدهند.
آنچه در این زمینه جلب توجه میکند این است که امام(ع)از اینکار انگیزه های والاتری داشته و آن تربیت نیروی انسانی بوده استکه تربیت دینی، حرف آخر را در جهان میزند.
شکل کار امام(ع)بدین صورت بوده که امام بردگان را خریداریمیکرد و مدتی آنها را تحت آموزش و تربیت ناب خودش قرار میداد وسپس آنها را آزاد میکرد و آنان بصورت انسانهای نمونه به فعالیت فرهنگی و تربیتی میپرداختند و پس از آزادی نیز ارتباطشان باامام قطع نمیشد.
پس به طور مختصر محور کار امام اینگونه بود:
1 خریداری بردگان.
2 آموزش و تربیت آنان حداکثر به مدت یکسال.
3 آزادی آنان.
امام(ع)با این برنامه، در واقع یک کانون تربیتی بوجود آوردهبود. آری ای جهانیان و ای بشریت، این بود از زیرکی ها وزیبائی های کار امام(ع)که در واقع کربلایی دیگر و پیوند و پیمانبا کربلا، کربلای نوین و جنگ نوین.
یکی از مصادیق زیبای سیاست گام به گام در اسلام، سیاست الغاءبردگی و استقرار آزادی بردگان بود آنهم با بیش از چهارده قرنقدمت تاریخی.
«حدود یک قرن پیش که میخواستند مسئله بردگی را در آمریکالغو کنند طی چهار سال چه جنگهایی و مبارزات خونینی درگرفت تابصورت ظاهر مسئله بردگی لغو گردید ولی تاکنون هیچگاه برابری وبرادری میان نژاد سیاه و سفید برقرار نگشته است.
اما اسلام با روش عالی و تدریجی نو، آنچنان مسئله را حل کردکه اکنون در هیچ یک از کشورهای اسلامی این مشکل وجود ندارد.
نمونه بارز آن اجتماع سالانه مسلمانان ملل مختلف و نژادهایگوناگون بهنگام حج است.
ملت آمریکا با جنگهای چهارساله روبرو شد و عاقبت ابراهام لینکلن رئیس جمهور آمریکا جان خود را بر سر اینکار گذاشت» .
حضرت امام خمینی(ره)میفرماید:
«اسلام احکام اخلاقیش هم سیاسی است، همین حکمی که درقرآن هست که مؤمنین برادر هستند، این یک حکم اخلاقی است، یک حکم اجتماعی است، یک حکم سیاسی است.»
در جای دیگر میفرمایند:
«شما اگر ادعیه امام سجاد و سایر ائمه را ملاحظه بفرماییدمشحون است از اینکه مردم را بسازند برای یک امر بالاتر از آنکه مردم عادی تصور میکنند. دعوت به توحید، دعوت به تهذیب نفس،دعوت به اعراض از دنیا...»
آری، وقتی اسلام، تمام مسائلش سیاسی باشد که هست; چطورمیتوان، استراتژی امام سجاد(ع)را یک کار معمولی و فردی و یاغیر سیاسی انگاشت. جایی که همه، از زمین و هوا میخواهند تبلیغ کنند و برای رسیدن به اهداف خودشان، از هر فرصتی استفادهمیکنند و امروزه کشورها، از کانال فوتبال، استفادههای سیاسیمیکنند; معقول است که حرکت امام سجاد(ع)را، در تمام زمینههاحتی در زمینه بردگی و برده داری یک کار معمولی و غیر سیاسیبدانیم؟!
یقینا چنین برداشتی نمیتواند مصادف با صواب باشد و امامچهارم(ع)بدون آنکه بهانهای به دست دشمن بدهد کار سیاسی میکردهو با استراتژی ناب، که نتیجه نهاییاش، فلاح بشریت مشغول تهذیبخود و اجتماع بود.
نتیجه:
استراتژی امام سجاد(ع)، در ارتباطات، عالیترین نوع استراتژیبود که در زمان خودش آنرا برگزید. اگر دشمن در اوج قدرت و غیرتکذایی، همه انسانیت انسانهای کریم را کریه و زشت جلوه میدهد وهمانند «خوکهای» خوار جنگل، زور آزمایی و جدل میکنند و اگرزمینه برای یک مرگ پایدار و جاودانه، ناهموار است و اگر همه درهای ورودی و خروجی را به روی خاندان خاتم پیامبران بستند واگر دشمنان همسان گرگان هار جلوی هدایت گری هادیان دین رامیگیرند و اگر... از طرف دیگر، اگر مسئولیتخطیر پیام رسانیانقلاب خونین کربلا بر دوش امام سجاد(ع)قرار میگیرد و اگرامام(ع)حادثه سنگین کربلا را لمس کرده که این خود مسئولیت امام سجاد(ع)را صد چندان میکند و خلاصه اگر امام(ع)امامت امت را«منصوبا عندالله» به امانت میپذیرد... در چنین گیر و داری چهباید کرد؟! و وظیفه امام و امامت چیست؟
امام سجاد(ع)باید متد صحیح «مبارزه» انتخاب میکرد و انتخابکرد و آن تشکیل و احداث مرکز اطلاع رسانی جهانیالهی(اینترنت)بود که بتواند از کانال آن چهره انقلاب کربلا وپیام اسلام الهی را به تصویر بکشد و آن را از کانال های گوناگون همانند دعا، گریه و برده داری در معرض نمایش گذاشت که «صحیفه سجادیه» خود به اخت قرآن مشهور گشت و همه انسانهای آزاده بهاین نکته واقف و آگاهند.