فصل نیایش، فصل تازگی اشک‏ها و صحبت غصّه‏هاست.
مولای من نجاتم ده از صحبت اغیار که تنهایی‏ام زاییده دل دادن به اغیار است و من غافل بودم.
بادبان‏های دلم شکسته‏اند و غرقه دریای خویشتنم؛ آمده‏ام تا به ساحل آرامش قبیله حسین علیه‏السلام برسم.
آمده‏ام بگویم که هستم؛ چون تو هستی. مرا امید سعادت هست، تا جهان عرصه کرامت توست؛ پس به نام حسینت علیه‏السلام ، به نام عاشورا و به نام حج تمام تمام تمام حسین علیه‏السلام ، از سر گناهم بگذر.