متن ادبی «در زلال كلام امام حسن(ع)»

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

«پستي و فرومايگي يعني: خرده‌بيني و مضايقه كردن در چيزهاي بي‌ارزش».

«خير و سعادت خالص، شكر در برابر نعمت و صبر در برابر حوادث ناگوار است».
«خاموشي و كنترل زبان، پوشش درماندگي و زينت آبروست. دارنده اين صفت در آسايش است و هم‌دم او در امنيت مي‌باشد».
«كسي كه قبل از سلام كردن، سخن گفت جواب او را ندهيد».
«معاشرت نيك با مردم، سَر عقل است».
«اي فرزند آدم از حرام‌هاي الهي دوري كن تا عابد شوي؛
و به قسمت الهي راضي باش تا بي‌نياز شوي؛
و با همسايه و هم‌نشين خود نيكي كن تا مسلمان شوي؛
و با مردم چنان رفتار كن كه دوست داري با تو رفتار كنند، تا عادل شوي؛
اي فرزند آدم تو همواره از روز ولادت در حال از بين بردن عمرت هستي، پس از باقي‌مانده عمر براي آخرت خودت چيزي بردار؛ چرا كه همانا مؤمن همواره مي‌اندوزد و كافر همواره لذت مي‌برد (و ريخت و پاش مي‌كند و چيزي براي فرداي قيامتش نمي‌گذارد».
«و هر كس بر حسن اختيار خدا درباره خودش اعتماد كند، آرزو نمي‌كند كه در حالي غير از آنچه خدا برايش اختيار كرده، باشد».
«بر شما باد انديشيدن؛ كه زنده شدن دل انسان با بصيرت در آن است و انديشه كليد درهاي حكمت است».
«هيچ گروهي به مشاوره نپرداختند، مگر اينكه به رشد و شكوفايي هدايت شدند».

اشارات :: شهريور 1387، شماره 112