سوره قمر
ترتيب	بانواي	زمان	حجم	دانلود	پخش
61	هدایت فر	00:07:05	1.62 MB

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت! (1)
و هرگاه نشانه و معجزه‏اى را ببينند روى گردانده، مى‏گويند: «اين سحرى مستمر است‏»! (2)
آنها (آيات خدا را) تكذيب كردند و از هواى نفسشان پيروى نمودند؛ و هر امرى قرارگاهى دارد! (3)
به اندازه كافى براى بازداشتن از بديها اخبار (انبيا و امتهاى پيشين) به آنان رسيده است! (4)
اين آيات، حكمت بالغه الهى است؛ اما انذارها (براى افراد لجوج) فايده نمى‏دهد! (5)
بنابر اين از آنها روى بگردان، و روزى را به ياد آور كه دعوت كننده الهى مردم را به امر وحشتناكى دعوت مى‏كند (دعوت به حساب اعمال)! (6)
آنان در حالى كه چشمهايشان از شدت وحشت به زير افتاده، همچون ملخهاى پراكنده از قبرها خارج مى‏شوند، (7)
در حالى كه (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوى اين دعوت كننده گردن مى‏كشند؛ كافران مى‏گويند: «امروز روز سخت و دردناكى است!» (8)
پيش از آنها قوم نوح تكذيب كردند، (آرى) بنده ما (نوح) را تكذيب كرده و گفتند: «او ديوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (9)
او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (اين قوم طغيانگر) شده‏ام، انتقام مرا از آنها بگير!» (10)
در اين هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پى‏درپى گشوديم؛ (11)
و زمين را شكافتيم و چشمه‏هاى زيادى بيرون فرستاديم؛ و اين دو آب به اندازه مقدر با هم درآميختند (و درياى وحشتناكى شد)! (12)
و او را بر مركبى از الواح و ميخهايى ساخته شده سوار كرديم؛ (13)
مركبى كه زير نظر ما حركت مى‏كرد! اين كيفرى بود براى كسانى كه (به او) كافر شده بودند! (14)
ما اين ماجرا را بعنوان نشانه‏اى در ميان امتها باقى گذارديم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (15)
(اكنون بنگريد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (16)
ما قرآن را براى تذكر آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه متذكر شود؟! (17)
قوم عاد (نيز پيامبر خود را) تكذيب كردند؛ پس (ببينيد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (18)
ما تندباد وحشتناك و سردى را در يك روز شوم مستمر بر آنان فرستاديم... (19)
كه مردم را همچون تنه‏هاى نخل ريشه‏كن شده از جا برمى‏كند! (20)
پس (ببينيد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (21)
ما قرآن را براى تذكر آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه متذكر شود! (22)
طايفه ثمود (نيز) انذارهاى الهى را تكذيب كردند، (23)
و گفتند: «آيا ما از بشرى از جنس خود پيروى كنيم؟! اگر چنين كنيم در گمراهى و جنون خواهيم بود! (24)
آيا از ميان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسيار دروغگوى هوسبازى است! (25)
ولى فردا مى‏فهمند چه كسى دروغگوى هوسباز است! (26)
ما «ناقه‏» را براى آزمايش آنها مى‏فرستيم؛ در انتظار پايان كار آنان باش و صبر كن! (27)
و به آنها خبر ده كه آب (قريه) بايد در ميانشان تقسيم شود، (يك روز سهم ناقه، و يك روز براى آنها) و هر يك در نوبت خود بايد حاضر شوند! (28)
آنها يكى از ياران خود را صدا زدند، او به سراغ اين كار آمد و (ناقه را)پى كرد! (29)
پس (بنگريد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (30)
ما فقط يك صيحه ( صاعقه عظيم) بر آنها فرستاديم و بدنبال آن همگى بصورت گياه خشكى درآمدند كه صاحب چهارپايان (در آغل) جمع‏آورى مى‏كند! (31)
ما قرآن را براى يادآورى آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه متذكر شود؟! (32)
قوم لوط انذارها(ى پى‏درپى پيامبرشان) را تكذيب كردند؛ (33)
ما بر آنها تندبادى كه ريگها را به حركت درمى‏آورد فرستاديم (و همه را هلاك كرديم)، جز خاندان لوط را كه سحرگاهان نجاتشان داديم! (34)
اين نعمتى بود از ناحيه ما؛ اين گونه هر كسى را كه شكر كند پاداش مى‏دهيم! (35)
او آنها را از مجازات ما بيم داد، ولى بر آنها اصرار بر مجادله و القاى شك داشتند! (36)
آنها از لوط خواستند ميهمانانش را در اختيارشان بگذارد؛ ولى ما چشمانشان را نابينا و محو كرديم (و گفتيم:) بچشيد عذاب و انذارهاى مرا! (37)
سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابى پايدار و ثابت به سراغشان آمد! (38)
(و گفتيم:) پس بچشيد عذاب و انذارهاى مرا! (39)
ما قرآن را براى يادآورى آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه متذكر شود؟! (40)
و (همچنين) انذارها و هشدارها (يكى پس از ديگرى) به سراغ آل فرعون آمد، (41)
اما آنها همه آيات ما را تكذيب كردند، و ما آنها را گرفتيم و مجازات كرديم، گرفتن شخصى قدرتمند و توانا! (42)
آيا كفار شما بهتر از آنانند يا براى شما امان‏نامه‏اى در كتب آسمانى نازل شده است؟! (43)
يا مى‏گويند: «ما جماعتى متحد و نيرومند و پيروزيم‏»؟! (44)
(ولى بدانند) كه بزودى جمعشان شكست مى‏خورد و پا به فرارمى‏گذارند! (45)
(علاوه بر اين) رستاخيز موعد آنهاست، و مجازات قيامت هولناكتر و تلختر است! (46)
مجرمان در گمراهى و شعله‏هاى آتشند، (47)
در آن روز كه در آتش دوزخ به صورتشان كشيده مى‏شوند (و به آنها گفته مى‏شود:) بچشيد آتش دوزخ را! (48)
البته ما هر چيز را به اندازه آفريديم! (49)
و فرمان ما يك امر بيش نيست، همچون يك چشم بر هم زدن! (50)
ما كسانى را كه در گذشته شبيه شما بودند هلاك كرديم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (51)
و هر كارى را انجام دادند در نامه‏هاى اعمالشان ثبت است، (52)
و هر كار كوچك و بزرگى نوشته شده است. (53)
يقينا پرهيزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند، (54)
در جايگاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر! (55)

نوشتن دیدگاه