میرزای شیرازی فَحلُ الفحول ,از تعظیم نائینی و آخوند ,عظمت میرزا روشن میشود؛
این محقق که بانیِ مکتب سامرا است, و محصول آن مدرسه میرزای دوم است,و اساطین فقه متأخرین محصول آن مکتب هستند؛
این جمله نشان میدهد که این مرد چطور به این حقیقت رسیده است ,وقتی در مجلسش یکی از بزرگان که منبر میرفت,آنهم مجلسی که نوحه خوان آن محقق عظیم الشأن مؤسس حوزه ی علمیه کبری قم(مرحوم حائری) ,که امروز مرکز علمیت تشیّع است ,این مرد عظیم الشأن در آن روزگار در محضر میرزا نوحه ی مصیبت میخوانده است؛
وقتی آن عالم نِحریر ,نشست روی منبر در حضور میرزا , یک جمله گفت و این جمله را هرکسی میشنود,ولی معرفت میخواهد که بفهمد چه هست.
تا شروع کرد به خواندن مقتل , اول جمله ای که گفت: دَخَلَت زَینَبُ(سلام الله علیها) عَلَی ابن مَرجَانة تا گفت میرزا داد زد دیگر بس است,کافی است.
از صبح میرزا به سرو سینه زد تا ظهر , آن هم در آن مجلس با آن فحول,این است معرفت.
کجاست این معرفت؟کی شناخت زینب سلام الله علیها که بود؟مرحوم میرزا میشناسد,وقتی مرحوم حائری گفت چنین کسی بر چنین کسی وارد شد,کمر او را شکست.
به مناسبت سالروز شهادت بی بی دو عالم , حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دسته عزاداری و سوگواری با
ادامه خبر...
|
![]() |
![]() |
![]() |