Ehlibeyt (a.s) İmam Zaman (a.c.f) İntizarın Sevapları 2
Ehlibeyt (a.s)
İntizarın Sevapları 2
- Ayrıntılar
- Gösterim: 456
İyilikleri tecelli ettirecek büyük kurtarıcının yolunu bekleyenlere ne mutlu! Vaat edilen evrensel kurtarıcıyı beklemekle günlerini geçiren kimselerin sevapları ne kadar da büyüktür! Muhammet’in (s.a.a) soyundan gelecek olan Kaiminin (a.f) gerçek bekleyenlerinin ne kadar da yüce ve görkemli makamları vardır!
İslam Peygamberi (s.a.a) şöyle buyurmaktadır:
“Ehl-i Beytimden olan Kaim (a.f) kıyam etmeden önce; ona uyup, dostları ile dost, düşmanları ile düşman olup ve ondan önceki imamları sevip onu idrak eden kişilere ne mutlu. Onlar benim arkadaşlarımdır. Onlar, dostlarım ve muhabbet duyduğum kimselerdir. Onlar, ümmetimin en değerli insanlarıdır.” [1]
Peygamber’in (s.a.a) yanında böyle bir makama ulaşan kimseler, Allah Resulü’nün (s.a.a) “Kardeşlerim” diye hitap ettiği kimselerden olma saadetine ermişlerdir. Bu, aşk ve muhabbet ile dolu olan bir hitaptır. Bu da onların Allah azze ve celle katındaki yüceliklerini ve şereflerini göstermektedir.
İmam Muhammed Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur:
“İnsanların imamının kayıp olacağı bir zaman gelecektir. Bu dönem içinde bizim (velayetimiz) üzere sabit kalanlara ne mutlu. Onların en az mükâfatı şu olacaktır; Allah-u Teala onlara nida edecektir: “Ey kullarım! Benim sırrıma (Gaip imama) iman edip onayladınız. Sizleri, iyilik mükâfatım ile müjdeliyorum. Gerçekten sizler, benim kullarımsınız. Sizin amellerinizi kabul ediyorum. Hatalarınızı da affediyorum. Sizin (bereketiniz) ile kullarımın üzerine yağmur gönderiyorum. Belaları onlardan uzaklaştırıyorum. Eğer sizler (insanların içinde) olmasaydınız, kesin olarak azabımı (günahkâr insanların) üzerlerine gönderirdim.” [2]
Hiç düşündünüz mü? Zuhuru bekleyenleri sakinleştiren ve bekleyişlerine son veren şey nedir? Onların gözlerinin nuru nedir? Sakinleşmeyen kalplerini sakinleştiren şey nedir? Vaat edilmiş evrensel kurtarıcılarına kavuşmak için bir ömür bekleyiş içinde gözlerini mahbuplarının gelmesi için yollara diken ve bu yolda birçok zorlukları aşan kimseler; maşuklarıyla birlikte olmaktan daha az bir mükâfata razı olurlar mı? Bundan daha güzel bir son ve görkemli bir bitiş olabilir mi?
İmam Musa Kazım (a.s) şöyle buyurmaktadır:
“Kaimimizin gaybet döneminde bizim dostluk ipimize sarılan ve düşmanlarımızdan uzak kalma konusunda sabit olan kimselere ne mutlu. Onlar bizdendir ve biz de onlardanız. Onlar bizim önder ve rehber olmamıza razıdırlar (imametimizi kabul ederler). Bizler de onların dostumuz olmalarından razıyız. Ne mutlu onlara! Allah’a ant olsun onlar kıyamet gününde bizimle aynı derecede ve makamda olacaklardır.” [3]
[1] - Kemaluddin, c.1, bab.25, h.2, s.535 [2] - Kemaluddin, c.1, bab.32, h.15, s.602 [3] - Kemaluddin, c.2, bab.34, h.5, s.43