43  «ما يُقالُ لَكَ إِلاّ ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍوَ ذُو عِقابٍ أَلِيمٍ»

ترجمه:
43. گفته نمى‏شود براى تو مگر آنچه گفته شد براى رسولان از قبل از شما. به
درستى كه پروردگار تو هرآينه صاحب مغفرت و آمرزش است و صاحب عقاب دردناك
[= كيفرى پر درد است].
 
تفسير:
[اختلاف در تفسير اين آيه شريفه]
«ما يُقالُ لَكَ إِلاّ ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ» اختلاف كردند مفسرين در تفسير
اين جمله. بعضى گفتند: مراد اين است كه آنچه كفار و مشركين در حق شما مى‏گويند،
در حق انبياى قبل هم گفتند كه ساحر و مجنون و مفترى و كذّابت گفتند و اين براى
تسليت خاطر مبارك پيغمبر بوده[1] و بعضى گفتند: مراد آنچه خداوند به شما دستور
داده به دعوت به توحيد و عبادت پروردگار و اطاعت اوامر او و انتهاى از نواهى او،
همين نحو به انبياى سلف هم اين دستورات داده شده[2] و بعضى گفتند: كه جمله
اخيره: «إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِيمٍ»كه به شما خبر داده به انبياى سلف هم
خبر داده[3] و ما چون مدركى در دست نداريم براى هيچ‏كدام، لذا صرف نظر مى‏كنيم
و علم او را به اهلش واگذار مى‏كنيم.
*    *   
[1] .  تفسير مقاتل بن سليمان: ج3، ص168؛ و مجمع البيان: ج9، ص25.

[2] .  تفسير سمرقندى: ج3، ص219؛ و مجمع البيان: ج9، ص25.
[3] .  مجمع البيان: ج9، ص25؛ و المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز: ج5، ص19.