آيه (26)   

ƒوَ مِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَيْلاً طَوِيلاً)
 
ترجمه :
26. و بعضى از شب را پس سجده كن براى خدا و تسبيح كن او را شب طولانى[1] .
 
 
تفسير :
]وجوب نماز شب بر پيامبر 9 و استحباب آن بر امت[
كه اشاره به صلات ليل است، چنانچه مى‌فرمايد: (وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَکَ عَسى أَنْ يَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً)[2]  كه گفتند: نماز شب بر آن حضرت واجب بود و  
بر امت مستحبّ[3] .
 
(وَ مِنَ اللَّيْلِ) «من» تبعيضيه است، يعنى بعض شب كه نصف اخير است.

(فَاسْجُدْ لَهُ) كه صلات ليل است (وَ سَبِّحْهُ لَيْلاً طَوِيلاً) چنانچه در روايت است كه خدمت حضرت رضا 7 سوال كردند: «قالوا: ما ذلِکَ التَسبِيح؟ قالَ: صَلاةُ اللَيلِ»[4] .
 
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب‌هاى دراز، او را به پاكى بستاى.
[2] .  و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو به منزله نافله‌اى باشد، اميد كه پروردگارت تو را به مقامىستوده برساند. سوره إسراء: آيه 79.
[3] .  ر.ك: من لا يحضره الفقيه: ج1، ص484، ح1398 و الوافى: ج7، ص89.
[4] .  گفتند: آن تسبيح چيست؟ امام 7 فرمود: نماز شب. ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص626؛ زبدةالتفاسير: ج7، ص287 و بحار الأنوار: ج79، ص329.