درحدیث صحیح از حضرت صادق (علیه السلام ) منقول است که جناب امیر المؤ منین (علیه السلام ) حجره درخانه مقرر فرموده بودند که درآنجا بغیر از فرشى و شمشیرى و مصحفى دیگر چیزى نبود در آن حجره نماز میکردند.
درحدیث موثق دیگر فرمود که حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) حجره درخانه خود قرار داده بودند که نه بسیار کوچک و نه بسیار بزرگ از براى نماز گاه خود و چون شب میشد طفلى را با خود بآن حجره میبردند و در آنجا نماز میکردند.
درحدیث موثق دیگر منقول است که آنحضرت نوشتند بمسمع که دوست مى دارم از براى تو که در خانه خود نماز گاهى قراردهى و دوجامه کهنه گنده بپوشى و بآن موضع بروى و از خدا سؤ ال کنى که ترا از آتش جهنم آزادکند وترا داخل بهشت کند و دعاى نامشروع مکن و نفرین بر کسى مکن .
درحدیث معتبر از حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم ) منقول است که منور گردانید خانه هاى خود را بتلاوت قرآن وخانه هاى خود را مثل گور مکنید چنانچه یهود و نصارى کردند که نماز را در معبدهاى خود میکردند و خانه هاى خودرا معطل مى گذاشتند بدرستى که خانه که درآن تلاوت قرآن بسیار شود خیر آن خانه بسیار میشود و اهلش برفاهیت ونعمت میباشند و آن خانه روشنى میدهد اهل زمین را.
درحدیث حسن از حضرت صادق (علیه السلام ) منقول است که خانه که مسلمانى در آن قرآن خواند اهل آسمان آن خانه را بیکدیگر مینمایند چنانچه کواکب آسمان را اهل زمین بیک دیگر مینمایند.
ازحضرت امیر المؤ منین (علیه السلام ) منقول است که خانه که درآن قرآن خوانده میشود و یادخدا در آنخانه کرده میشود برکت آنخانه بسیار میشود و ملائکه حاضر میباشند و شیاطین دور میشوند و روشنى میدهد اهل آسمانرا چنانچه ستاره ها اهل زمین را روشنى میدهند و خانه که در آن قرآن خواند نشود و یاد خدا در آن نکنند برکت آن خانه کم میباشد و ملائکه دورى میکنند و شیاطین در آنخانه حاضر میباشند.