اشارات :: دی 1386، شماره 104
ميثم امانى
غدير، پيام رهايى است؛ پيام گسيختن زنجيرهاى بسته بر پاى بشر، پيام تداوم پيامبرى است با همه آرمان‏هاى بلندش.
غدير، ادامه بعثت است براى شكستن بت‏هاى فكر و دل، براى عبور از خودپرستى به خداپرستى، براى بيرون آمدن از اسارت خويش و رسيدن به آزادگى حقيقى كه در سايه عبوديت حاصل مى‏شود.
غدير، كمال نبوت است و دنباله خطى كه پيامبر ترسيم كرده؛ تا هر چه رنگ و بوى تعصب را بشويد و هرچه ديوار تبعيض را بكوبد.
غدير، اتمام نعمت است و دست‏خدا بر سر اهالى زمين تا با عدالت علوى، باقيمانده رسوم جاهليت را بشكند، هرزه‏هاى شرك و نفاق را برچيند و خون طاغوت‏هاى جديد را بريزد.
غدير، پايان رسالت است و على عليه‏السلام مولا مى‏شود تا پرچم پيامبر را پس از او به دست بگيرد و لباس رزم بپوشد براى آزادى بندگان خدا.
واپسين وصيت
پاى غدير، سرنوشت معنويت شيعه رقم مى‏خورد و پيام آسمانى توحيد، به كسانى كه خدا را نه با زبان، كه با مشاهده جان دريافته‏اند، مى‏رسد.
در گرماى بيابان، بر ريگ‏هاى تفتيده، بشر را به كسانى سپرده‏اند كه جامع صفات نيكويند؛ در تنهايى، مرد عبادت و در ميدان، مرد رشادت، در علم بى‏نظير و در عمل بى‏بديل.
در آخرين حج پيامبر، در نقطه جدايى كاروان‏ها، اسوه حكومت، معرفى مى‏شود تا زمام‏داران آينده، مشقِ خويش را بدانند و راه خويش را بيابند.
پاى بركه‏هاى غدير، وصيت پيامبر نوشته مى‏شود:«كتاب خدا و اهل بيتم را به يادگار گذاشته‏ام تا در كوره‏راه‏هاى زندگى، گمراه نشويد. درس مساوات و برادرى را ميان شما به يادگار گذاشته‏ام. شما با هم برادريد؛ خدايتان يكى و پدرتان يكى است؛ همه شما از آدميد و آدم از خاك است. عرب و عجم بر يكديگر برترى ندارند؛ بهترين شما باتقواترين شماست».
«رسوم جاهليت، باطل است ديگر. شيطان از اين آب و خاك نااميد شده است.» در عطش‏زارِ دوردست، در آتشْ باران، وصيت پيامبر نوشته مى‏شود؛ اما كجايند كسانى كه گردن نهند به پذيرش آن!
غدير، بارها اتفاق افتاده بود
غدير، در امتداد مدينه است.
غدير، نه تنها در حجة‏الوداع پيامبر، كه بارها رخ داده بود؛ در دعوت «عشيرة الاقربين»، در «ليلة المبيت»، در غزوه خندق.
غدير، نه تنها در حجة‏الوداع پيامبر، كه بارها شنيده شده بود؛ در «حديث منزلت»، در حديث «شهر علم»، در آيه‏هاى ولايت.
غدير، روزِ بعد از روز بعثت نيست؛ غدير روز اسلام است؛ از صبح تا شب؛ تمام دقيقه‏هايش، منطبق‏اند بر دقيقه‏هاى روز بعثت.
پيام كوتاه
غدير، يك تاريخ است؛ تاريخى سرخ كه اولش مدينه است، وسطش كربلا و آخرش ظهور.

نوشتن دیدگاه