مؤلف كتاب فقهاى نامدار شيعه مى‏نويسد: در يكى از تابستانهايى كه در خدمت مرحوم آخوند ملاعلى معصومى بودم، روزى فرمود: ما را جهت افتتاح مسجد نوبنياد كبودر آهنگ دعوت كرده‏اند شما هم اگر
علاقه داريد مى‏توانيد بياييد. حقير چنين فرصتى را غنيمت شمرده به همراه ايشان و تنى چند از فضلاى همدان به كبودر آهنگ رفتيم.
اهالى متدين كبودر آهنگ تا چند كيلومترى شهر به استقبال آمده بودند تا ايشان را با تجليل و تكريم هر چه با شكوه‏تر به شهر خود وارد سازند.
در مسجد نوبنياد شهر، يكى از وعاظ مشغول سخنرانى گرديد و از احساسات گرم مردم و از زحمات و مساعى بانيان تقدير و تشكر به عمل آورد و نماز مغرب و عشا را به امامت مرحوم آيت اللَّه آخوند به
اتفاق مردم ميزبان با شكوه خاصى برگزار نموديم.
بعد از نماز، ما را به منزل يكى از محترمين شهر راهنمايى كردند. مردم نيز بدانجا آمدند. در آن منزل سفره شام پهن شد و غذاى مفصلى در سفره نهاده شد. بعد از صرف شام مردم تا پاسى از شب،
گرد مرحوم آخوند جمع شده بودند و به راحتى و زودى نمى‏خواستند محضر او را ترك گويند. آخر الامر پاسى از شب گذشته مردم رفتند و مهياى خواب شديم، من هماندم پيش بينى مى‏كردم كه تأخير در
خواب و اكل غذاهاى متنوع و شرب نوشيدنى‏هاى محلى به همراه هواى دلنواز منطقه، نماز صبح را مورد تهديد قضا و فوت قرار مى‏دهد. شايد اگر دعاها و تهجد حضرت استاد نبود حقير يكى از نخستين
كسانى بودم كه در معرض اين تهديد قرار مى‏گرفتم.
حدود 3 ساعت از نيمه شب گذشته بود كه زمزمه‏هاى عارفانه و دعاهاى روحبخش آخوند ملاعلى مرا از خواب بيدار نمود. ديدم ايشان در كنار رختخواب خود روبه قبله نشسته و به راز و نياز مشغول است.
نماز شب را با خضوع و خشوع و طمأنينه كامل مى‏خواند وتا نزديكى‏هاى اذان صبح به نيايش مشغول بود، زمزمه‏هاى روحبخش العفو العفو او هنوز هم در گوش جانم موج مى‏زند و هرگاه به ياد آن لحظات
مى‏افتم حلاوت آن حالات برايم مضاعف مى‏گردد، بعد از خواندن نماز شب و نافله صبح مشغول خواندن نماز صبح شد كه حقير و بعضى از دوستان نيز اقتدا نموديم، بعد از انجام نماز و اداى تسبيحات به
رختخواب رفته و مشغول استراحت گرديديم. نزديك طلوع آفتاب ديدم صداى يكى از خواب ماندگان اصحاب، بلند شده است كه: حضرت آيت اللَّه حضرت آيت اللَّه آفتاب دارد مى‏زند زود باشيد نماز قضا نشود،
پيش خود گفتم اى غافل! خودت را بيدار كن زاهد شب و شير روز و مرد تهجد و عبادت ساعتهاست كه بيدار و هوشيار است.(54)
__________________________________
54) فقهاى نامدار شيعه: ص46.