حضرت ادریس (علیه السلام) کیست؟
بنابر نقل بسیاری از مفسران،ادریس جد پدری نوح است.نام او در تورات «اخنوخ» و در «عربی» ادریس می باشد و برخی آن را از ماده درس میدانند؛ زیرا ادریس کسی بود که با قلم خط نوشت و نویسندگی کرد.او افزون بر مقام نبوت،به علم نجوم و حساب و هیئت احاطه داشت و نخستین کسی بود که طرز دوختن لباس را به انسانها آموخت.نامش،دو بار در قرآن،آن هم با اشارههای کوتاه آمده است:(در سوره مریم ایات 58 و 57 و 56 و در سوره انبیاء ایه 86 و 85 آمده است)
حضرت ادریس (علیه السلام) در قرآن
سوره مریم ایات 58 و 57 و 56
و اذکر فی الکتاب ادریس انه کان صدیقا نبیا؛ در کتاب آسمانیت (قرآن) از ادریس یاد کن که او صدیق و پیامبر بود.
صدیق به معنی شخص بسیار راستگو و تصدیق کننده ایات خداوند و تسلیم در برابر حق و حقیقت است.
و رفعناه مکانا علیا؛ ما او را به مقام بلندی رساندیم.
اولئک الذين انعم الله عليهم من النبيين؛ آنها پیامبرانی بودند که خداوند آنان را مشمول نعمت خود قرار داد.
من ذرية آدم و ممن حملنا مع نوح و من ذرية ابراهيم و اسرائيل؛ که بعضی از فرزندان آدم بودند و بعضی از فرزندان کسانی که با نوح در کشتی سوار کردیم و بعضی از دودمان ابراهیم و اسرائیل.(تفسیر نمونه و قرآن ج13 از ص97 تا ص 100 و از ص 482 و ص483)
همه پیامبران از فرزندان آدم بودند،ولی با توجه به نزدیکی آنها به یکی از پیامبران بزرگ،از آنها به عنوان ذریه ابراهیم و اسرائیل یاد شده است،به این ترتیب،منظور از فرزندان آدم در این ایه،حضرت ادریس است که بنابر مشهور،جد نوح پیامبر(صلی الله علیه وآله) بود و منظور از فرزندان کسانی که با نوح بر کشتی سوار شدند،حضرت ابراهیم(علیه السلام) است؛زیرا ابراهیم از فرزندان سام (فرزند نوح) بوده و منظور از فرزندان ابراهیم، اسحاق و اسماعیل و یعقوب است و منظور از فرزندان اسرائیل،موسی و هارون و زکریا و یحیی و عیسی میباشد.
و ممن هدينا و اجتبينا اذا تتلي عليهم ايات الرحمن خروا سجدا و بکيا؛ در میان کسانی که هدایت کردیم و برگزیدیم، افرادی هستند که وقتی ایات خداوند رحمان بر آنها خوانده شود،به خاک می افتند و سجده می کنند و سیلاب اشکشان سرازیر میشود.
سوره انبیاء ایات 86 و 85 : و اسماعیل و ادریس و ذاالکفل کل من الصابرین؛ اسماعیل و ادریس و ذوالکفل که همه آنها از صابران و شکیبایان بودند و هر یک از این پیامبران،در طول عمر خود، در برابر دشمنان و یا مشکلات طاقت فرسای زندگی شکیبایی و پایداری نشان دادند و هرگز در برابر گرفتاریها زانو نزدند و هر یک الگویی از پایمردی بودند.
سپس قرآن،بزرگترین بخشش الهی را،در برابر،شکیبایی و پایداریشان چنین بیان میکند:ما آنها را در رحمت خود داخل کردیم؛چرا که از صالحان بودند.
و ادخلناهم فی رحمتنا انهم من الصالحین؛ جالب اینکه نمیگوید ما رحمت خود را به آنها بخشیدیم،بلکه میگوید:آنها را در رحمت خود داخل کردیم.گویی با تمام جسم و جانشان در رحمت الهی غرق شدند.(تفسیر نمونه ج13)
دیدگاهها
با سلام خدمت دوست گرامی
لطفا ایمیلتان را برایمان ارسال نمایید تا جواب سوالتان را به ایمیلتان ارسال نماییم
لطفا راهنمایی کنید
ولي كمى كمك كرد
http://www.sibtayn.com/fa/index.php?option=com_content&view=article&id=29649%3A2011-08-29-10-47-10&catid=2195%3A-l--r&Itemid=2625
تاریخ انبیاء» سید هاشم رسولى محلاتى
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا