اسماعيل نورى علاء
آرى...خم!
شربدار ولايت‏
غدير حادثات‏
و ميان منزل افشاى رازهاست.
بنگريدش‏
كه بر اوج دست و بازو
در چنگ چنگالى از نور
ايستاده است‏
به ابرها نزديكتر تا به ما
و نگاه نمى‏كند
نه در چشمان مشتاق‏
نه در ديدگان دريده از حسد.
به اين ترانه گوش كنيد
كه در هفت آسمان مى‏طپد:
«هر كه مرا مولاى خويش بداند اينكه فرا چنگ من ايستاده مولاى اوست».آرى 
امروز همه چيز كامل است‏
معيارى بدنيا آمده‏
كه در سايه‏اش‏
نيك و بد از هم مشخصند.
در اين زلال،بايد جان را به شستشو نشست‏
در غدير،يك تاريخ تبلور پيدا كرد.
و بدينسان،آن دشت كه ديروز گمنامش،
كندى و سستى قافله‏ها را مى‏زدود،
امروز،
طلوع آفتاب ولايت را بستر شد.
آن بركه آب،ميانه كويرى برهوت،
كه رنج و خستگى مسافران را به جان مى‏خريد،
امروز،
چشمه جوشان و هميشه جارى پهنه آرمان‏هاى والا گشت.
بدينسان بود كه پيامبر(درود خدا بر او و خاندانش)
ندا در داد:
آنها كه بى‏ولايت على(سلام خدا بر او)رفته‏اند،
باز گردند و
در كناره غدير،«آينه بلند اى آسمان كوير»
با حماسه‏ساز نهضت اسلام،روح مطهر زمان،
بيعتى دوباره كنند،
و در طبيعت حقيقت،تنفسى روحنواز و مستى‏زا...
و اينگونه بود كه به يكباره،
ـاز كالبد بى‏جان يك دشت پر سكوت‏
غوغاى اجابت و پذيرش برخاست.و هياهوى سر در گم انسانى،
ـدر بازتاب مرزهاى روشنى و جاودانگى‏
جوششى مداوم يافت،
بيراهه‏ها،نهاده شد،
و حجت در جانشان بياميخت.
راستى را،
مگر خورشيد در غروبش،
ماه را به نور افشانى،نمى‏گمارد؟
و مگر دريا،
ابر را،
از خود و براى خود،غنا نمى‏بخشد؟
در اين زلال،بايد جان را به شستشو نشست و از اين دريا،بايد گوهرهاى ناب به دست آورد.
در غدير كه به چه مى‏انديشد؟
در غدير گويا محمد صلى الله عليه و آله مى‏انديشد:
بدون على عليه السلام چگونه خواهد رفت؟
و على عليه السلام مى‏انديشد:
بدون محمد صلى الله عليه و آله چگونه خواهد رفت؟
و على عليه السلام مى‏انديشد:
بدون محمد صلى الله عليه و آله چگونه خواهد ماند؟
و مردم بين همين رفتن و ماندن است كه به ابهامى شگفت گرفتار آمده‏اند:
اين همان محمد صلى الله عليه و آله است كه مى‏ماند،اگر با على بيعت مى‏كرديم،
و اين حتى على عليه السلام است كه مى‏رود،اگر بيعت را شكستيم!!
توده مردم به چگونگى بيعت مى‏انديشند و سران توطئه به شكستن بيعت...!!

نوشتن دیدگاه