خطبه حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام، پس از آن كه در جلب حمايت از اميرمؤمنان عليه‏السلام از همگان مأيوس شد، براى جلوگيرى از انحراف دين و گمراهى و هلاكت امت اسلامى و به منظور اعتراض به غاصبان خلافت و اتمام حجت با آنان و براى ابراز نارضايتى از تصرف و غصب فدك، در حالى كه لباسى بلند بر تن كرده بودند، با وقار و متانت در ميان گروهى از بانوان بنى‏هاشم با شكوه و جلال خاصى به طرف مسجد النبى صلى ‏الله‏عليه‏و‏آله همان محل دادخواهى و احقاق حق در صدر اسلام ـ به راه افتادند.
راه رفتن حضرت كاملاً شبيه راه رفتن پدر بزرگوارشان رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بود. ابوبكر با جمعى از مهاجر و انصار و ديگر افراد در مسجد نشسته بود كه بانوى دو عالم حضرت فاطمه عليهاالسلاموارد شدند و در محل ويژه‏اى قرار گرفتند و ميان ايشان و مردم پرده‏اى آويخته شد. فاطمه زهرا عليهاالسلامچنان آهى از سوز دل كشيدند كه تمام حاضران را به گريه وا داشت و مجلس به لرزه در آمد. سپس لحظه‏اى درنگ كردند تا صداى ناله‏هاى مردم به خاموشى گراييد و از جوش وخروش افتاد. آن حضرت عليهاالسلام پس از آرامش حاضران، كلام خود را با حمد و ثناى الهى و درود بر رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهآغاز كردند. مردم با شنيدن نام پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهبار ديگر شروع به گريه كردند و حضرت فاطمه عليهاالسلامبراى بار دوم ساكت شدند و هنگامى كه مردم آرام شدند، سخن خويش را چنين ادامه دادند: