پيامبر، برگزيده الهى

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

و گواهى مى‏دهم كه پدرم محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، بنده و رسول اوست، پيش از آنكه به او مأموريت دهد، وى را برگزيد و برترى و شرافت بخشيد و قبل از پديد آوردنش او را نام نهاد و قبل از آنكه او را مبعوث كند، او را برگزيد؛ در آن هنگام كه آفريدگان در پس پرده غيبت مكتوم و در پشت پرده‏هاى ترسناك نگه دارى شده و در كنار مرز نيستى به سر مى‏بردند. چون خداوند نتيجه و پيامد كارها را مى‏دانست و به رويدادهاى روزگاران احاطه داشت و به زمان وقوع مقدرات و كارهاى شدنى آشنا بود. خداوند او را براى اتمام و اكمال فرمانش و اراده حتمى بر اجراى احكام و دستوراتش و لازم الاجرا بودن مقدرات و قوانين حتمى خود مبعوث كرد، آن حضرت امتها را با اينكه داراى اديانى بودند، به حالت پراكنده و فرقه فرقه مشاهده فرمود، در حالى كه اطراف آتشهاى برافروخته خود را گرفته، بتهايشان را مى‏پرستيدند و با اين كه [فطرتاً] خداوند را مى‏شناختند، منكر او بودند. خداوند گمراهى [و تاريكى‏هاى درونى] ايشان را به وجود حضرت محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله روشن و از دلها ابهامات و تيرگى‏ها و مشكلات ذهنى و كج فهمى‏ها را زدود، با برداشتن پرده‏ها و حجاب‏ها از جلو چشم آنان، به چشمان ايشان روشنى بخشيد و در بين مردم براى هدايت و راهنمايى به پا خاست و آنان را از گمراهى و تباهى نجات داده و از كورى و نابينايى رهانيد و بينش و بينايى بخشيد، به دين استوار راهنمايى‏شان ساخته به راه راست هدايتشان فرمود.
آنگاه خداوند او را با مهربانى و با در نظر گرفتن آنچه كه مصلحت او بود، و رغبت و ايثار خويش قبض روح كرد و محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهاز رنج و زحمت اين دنيا آسوده گشت، فرشتگان نيكوكار اطرافش را گرفته، خشنودى پروردگار بخشاينده شامل حالش شد و در همسايگى خداوند ـ فرمانرواى مقتدر ـ به سر مى‏برد. درود خداوند بر پدرم، پيامبر خدا و امين او بر وحى و برگزيده و منتخب او بين آفريدگانش و فرد مورد پسند و خشنودى او و سلام و رحمت و بركات خداوند بر او باد. آنگاه حضرتش روى به اهل مجلس كرده فرمود: شما اى بندگان خدا! مخاطبان و مسؤولان مستقيم امر و نهى الهى و حاملان دين و وحى او و امين‏هاى خداوند بر خويشتن و رسانندگان دين خدا به ديگر امتها هستيد. حقى از خداوند بر گردن شماست، خداوند را در بين شما عهد و قرارى است كه در نزد شما گذارده، و بازمانده‏اى است كه بر شما به خلافت و نيابت خود برگزيده است و آن كتاب ناطق الهى و قرآن راستين، نور فروزان و چراغ تابناك، ديدگاه‏هايش مستدل و روشن، اسرارش آشكار [در نزد
اهل آن] و ظواهرش درخشان است، پيروانش مورد غبطه ديگران و پيروى‏اش راهبر به سوى بهشت برين، و تلاوت آن موجب رهايى است. به وسيله آن به حجت‏هاى روشن الهى مى‏توان دست يافت و دستورات واضح، حرام‏هايى كه از آن برحذر شده‏ايد، دلايل روشن، براهين كافى، فضيلتهاى مستحبى، امور جايز كه موهبتى است [از سوى خداوند بر شما]. و نيز قوانين مكتوب خداوندى از طريق آن (قرآن) حاصل مى‏شود.