ابوبكر با شنيدن اين فرمايش، چنين گفت: خداوند و رسولش راست گفتهاند و دختر پيامبر نيز درست مىگويد. تو معدن حكمت و جايگاه هدايت ورحمت، ركن دين و سرچشمه برهان و دليل مىباشى. حق گويى تو را بعيد نمىشمرم و سخنانت را ناروا نمىدانم. اينك اين مسلمانانند كه مىتوانند بين من و تو داورى كنند. آنچه را كه بر عهده گرفتهام، اينان بر گردنم انداختند و به اتفاق و هماهنگى ايشان آنچه را كه به دست گرفتهام عهده دار گشتهام. نه زور گفتهام و نه استبداد داشته و نه تنها خود تصميم گرفتهام. اينان بر اين كار گواه و شاهدند.
دلهاى زنگار زده
حضرت فاطمه عليهاالسلام روى به مردم كرده فرمود: اى مردمى كه شتابان به گفتار باطل روى آورده و كار زشت زيانبار را با ديده اغماض نگريسته و آن را پذيرفتهايد! «آيا در قرآن انديشه نمىكنيد يا اينكه قفل بر درِ دلهايتان است؟»[1] نه چنين نيست، بلكه كارهاى زشتتان بر دلهايتان زنگار زده. [جايى براى خير انديشى و تفكر صحيح باقى نگذاشته است.] گوشها و چشمهايتان را فراگرفته است و چه بد جايى برگشتيد و چه بد موضع گرفتيد، به بد چيزى اشاره كردهايد و به معاوضه نامناسب و بدى رضايت دادهايد.
به خدا سوگند، هنگامى كه پردهها به يك سوى زده شود، حمل آن را سنگين و پيامدش را خطرناك خواهيد يافت و زيان و ضرر آن را به دنبال خواهيد داشت و از پروردگارتان آنچه را كه حساب نمىكرديد و به ذهنتان نمىآمد، برايتان آشكار خواهد شد و «در آن هنگام آنها كه بر باطل هستند، زيان خواهند ديد.»[2]
اى پدر! بعد از تو چه رنجها كشيديم؟!
سپس حضرت فاطمه عليهالسلامروى به قبر رسول خدا صلىاللهعليهوآله نموده چنين سرود:
قَدْ كانَ بَعْدَكَ أَنْباءٌ وَ هَنْبَثَهٌ لَوْ كُنْتَ شاهِدَها لَمْ تَكْبُر الخَطَبُ
پس از تو خبرها و گرفتارىهايى بود كه اگر تو حضور مىداشتى مشكلات چندان بزرگ رخ نمىنمود.
اِنّا فَقَدناكَ فَقدَ الاَرضَ وابِلَها وَ اختَلَّ قَومُكَ فَاشهَدهُم وَ قَد نَكِبُوا
ما به سان زمين كه باران خود را از دست داده باشد، تو را ازدست دادهايم و قوم و ملت تو از هم پاشيدند، تو بر آنان گواه باش كه سقوط كردند و منحرف گشتند.
وَ كُلُّ اَهلٍ لَهُ قُربى وَ مَنزِلَةٌ عِندَ الاِلهِ عَلَى الاَدنَينِ مُقتَرِبٌ
هر خانوادهاى نزد خداوند قرب و منزلتى دارد به بستگان آنها بايد نزديك شد.
اَبدَت رِجالٌ لَنا نَجوى صُدُورِهِم لَمّا مَضَيتَ وَ حالَت دُونَكَ التُّرَبُ
هنگامى كه در گذشتى و خاك بين ما و تو حايل شد، مردانى [كينههاى] درون خود را براى ما آشكار ساختند.
تَجَهَّمَتنا رِجالٌ وَ استُخِفَّ بِنا لَمّا فُقِدتَ وَ كُلُّ الاَرضِ مُغتَصَبٌ
هنگامى كه تو از دنيا رفتى، مردمى با تندى و بى رحمى با ما مواجه شدند و تمام روى زمين از ما گرفته شد.
وِ كُنتَ بَدراً وَ نُوراً يُستَضاءُ بِه عَلَيكَ تُنَزَّلُ مِن ذِى العِزَّةِ الكُتُبُ
تو ماه تمام و نورى بودى كه از روشنى و نور استفاده آن مىشد. از سوى خداوندِ دارنده شكوه و عزت، كتابها بر تو نازل مىشد.
وَ كانَ جِبرِيلُ بِالْآياتِ يُونِسُنا فَقَد فُقِدَت فَكُلُّ الخَيرِ مُحتَجِبُ
جبرئيل با آيات قرآنى پيوسته مونس ما بود تو از دست رفتى و همه خوبىها در پس پرده قرار گرفت.
فَلَيتَ قَبلَكَ كانَ المَوتُ صادَفَنا لَمّا مَضَيتَ وَ حالَتْ دُونَكَ الْكُثَبُ
اى كاش پيش از رفتن تو مرگ ما فرا مىرسيد، هنگامى كه تو درگذشتى، تودههاى خاك بين ما و تو فاصله افكند.
اِنّا رُزِئْنا بِما لَمْ يُرْزَءْ ذُو شَجَنٍ مِنَ البَريَّةِ لا عَجَمٌ وَ لا عَرَبُ
ما به مصيبتى گرفتار شديم كه هيچ اندوهى از مردم، نه عجم و نه عرب بدان گونه مصيبت گرفتار نشده بود.[3]
|
» کارت پستال :: ولادت // ازدواج // شهادت » کتابخانه صوتی :: مولودی // گلچین ایام فاطمیه // فاطمیه سال۸۸ // فاطمیه سال۸۷ » // فاطمیه سال۸۶ // فاطمیه سال۸۲ // سخنرانی ها // |
 |
--------------------------------------------------
[1]ـ اشاره به سوره محمد، آيه 24.
[2]ـ سوره غافر، آيه 78.
[3]ـ ر.ك.فاطمه عليهاالسلام شادمانى قلب پيامبر صلىاللهعليهوآله، احمد رحمانى همدانى، ترجمه: دكتر حسين افتخار زاده، ص 475.