خانواده

گفتنى است كه از نظر اسلام، مطلق حيا پسنديده نيست. از نظر رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله حيا بر دو گونه است. حيايى كه برخاسته از حكم عقل است و حيايى كه نشانه حماقت و نادانى است.[1]
حيايى كه انسان را از كارهاى زشت باز مى‏دارد، حياى خوبى است و نشانه عقل و ايمان است و آنچه در فضيلت حيا در اسلام وارده شده است، درباره همين نوع از حيا است، از مصاديق اين حيا مى‏توان حياى از خداوند، حياى از خويشتن، حياى از ديگران را نام برد.
حيايى كه انسان را از كارهاى نيك باز مى‏دارد، ناپسند و منفى است و اسلام آن را در انسان نشانه نادانى و ناتوانى مى‏داند.
--------------------------------------------------
[1] ـ «الحياء حياءان: حياء عقل و حياء حمق»، ميزان الحكمة: ص 566.