آن سرورى كه خلقت عالم براى اوست
عالم تمام سايه نشين لواى اوست
نوشيروان به درگه او كمترين غلام
هنگام جود، حاتم طائى گداى اوست
گويند كه خلق ، نور مجسّم نمى شود
اين جسم بين كه نور ز سر تا به پاى اوست
در روزگار جسم مجرّد كسى نديد
جز اين بدن جسم مجرّد قباى اوست
مردم كنند وصف قيامت به راستى
گويا قيامت آن قد طوبى نماى اوست
خلق خدا تمام به جز سيزده نفر
چشم اميدشان همه به سوى عطاى اوست
پيغمبران مرسل از آدم و خليل
باب الا مانشان در دولت سراى اوست
مقصود گر ز خلق خلايق عبادتست
شرط قبول و عين عبادت ولاى اوست
بود اَر دم مسيح شفا بهر هر مريض
عيسى يكى طبيب ز دارالشّفاى اوست
پنجم امام حضرت باقر كه از أ زل
علم و كمال و شوكت و عزّت رداى اوست (1)
--------------------------------------
1 - اشعار از شاعر محترم : آقاى ذاكر.