شهادت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام

بنا بر روایت مشهور، هفتمین اختر تابناک ولایت حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) در بیست و پنجم رجب سال ۱۸۳ هـ .ق. در زندان سندی بن شاهک با زهر مسموم شدند و به شهادت رسیدند .
آن حضرت بیست سال داشتند که به امامت رسیدند و مدت امامت ایشان ۳۵ سال طول کشید. در این مدت، اندکی از امامت آن حضرت که هم زمان با خلافت منصور بود، کسی متعرض آن حضرت نشد. بعد از منصور قریب به ده سال ایام خلافت مهدی بود. او امام کاظم را به عراق طلبید و حبس کرد. شبی امیرالمؤمنین(علیه السلام) را در خواب دید که به او فرمود: «فَـهَــل عَسَیتُم اَن تَوَ لَّیتُم اَن تُفسِدُوا فِی الاَرضِ وَ تَقطَعوُا اَرحامَکُم؛ اگر (از این دستورها) رویگردان شوید، جز این انتظار می‌رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندی کنید؟» وقتی بیدار شد مراد حضرت را دانست و موسی بن جعفر(علیه السلام) را از زندان آزاد کرد.
پس از مهدی، پسرش هادی خواست آن حضرت را محبوس کند ولی اجل او را مهلت نداد؛ چه اینکه کمتر از یک سال بیشتر خلافت نکرد. خلافت به هارون که رسید، امام را از زندانی به زندان دیگر فرستاد تا در سال چهاردهم خلافتش آن حضرت را در ۵۵ سالگی به زهر جفا شهید کرد .
پس از شهادت امام کاظم(علیه السلام) بدن شریف آن حضرت را طبق دستور هارون ‌جهت اهانت به آن بزرگوار، روی نردبانی گذاردند و چهار حمّال بر دوش گرفتند و شخصی جلوی جنازه صدا می‌زد: «این امام رافضیان است». آن گاه امام رضا(علیه السلام) شخصا متوجه غسل و نماز پدر بزرگوارشان شدند و شیعیان نیز با آوردن دسته های گل در تشییع جنازه امام کاظم(علیه السلام) شرکت کردند و در محل فعلی حرم مطهر، بدن آن حضرت را با احترام بسیار به خاک سپردند.

نوشتن دیدگاه