پيامبر اكرم (ص ) غالباً روزه داشت و قرآن تلاوت مي فرمود و شب را به عبادت و شب زنده داري و نماز شب مي گذرانيد .
آن حضرت ماه شعبان و رمضان را روزه مي گرفت و از ماههاي ديگر در اوايل بعثت يك روزه روزه ميگرفت و يك روز افطار مي كرد و پس از مدتي از هر ماه سه روز وسط ( سيزدهم ، چهاردهم ، پانزدهم ) را روزه مي گرفت و دراواخر عمر در هر دهه يك روز روزه مي گرفت به اين ترتيب پنجشنبه از دهه اول و آخر و چهارشنبه از دهه وسط .

حضرت علي (ع ) اكثر شب ها را به عبادت مي پرداخت و يك روز در ميان روزه مي گرفت .
حضرت زهرا (س ) و ائمه اطهار (ع ) غالباً روزه داشتند .
حضرت داود (س ) يك روز در ميان درطول سال روزه مي گرفت .
حضرت سليمان (ع ) سه روز اول ماه ، سه روز وسط ماه و سه روز آخر ماه را روزه مي گرفت .
حضرت موسي (ع ) نيز ايامي از هفته را روزه مي گرفت و همچنان كه درتورات آمده است در يك مورد به مدت چهل روز روزه داشت .
حضرت عيسي (ع ) به روايتي در تمام ايام سال غالباً روزه بوده و در انجيل مقدس آمده در موردي چهل روز با حواريون روزه داشت .
حضرت علي (ع ) و حضرت فاطمه (س ) براي سلامتي فرزندان خود امام حسن (ع ) وامام حسين (ع ) سه روز روزه گرفتند و درهر سه روز غذاي افطارشان را به فقير ، يتيم و اسير دادند . آنگاه اين آيه نازل شد : و يطعمون الطعام علي حبه مسكينا و يتيما و اسيرا.
حضرت سجاد (ع ) مدت چهل سال بعد از واقعه كربلا روزها ، روزه بود و شب ها در حال نماز و عبادت بسر مي برد.
جعفر طيار غالباً روزه بود و به عبادت اشتغال داشت و در جنگ موته در حال روزه به شهادت رسيد.
محمد بن جعفر الصادق (ع ) فرزند امام صادق (ع ) ، مردي شجاع و سخاوتمند بود و يك روز در ميان در تمام سال روزه بود.
طنطاوي صاحب تفسير معروف ، شش سال بطور متوالي روزه داشت و به نوشتن تفسير پرداخت.

نوشتن دیدگاه