خداوند متعال گهگاه در قرآن كريم از وضعيت روحى و روانى مسلمانان در آغاز اسلام ياد مى فرمايد و در حقيقت به مسلمانان در تمام زمانها و مكان ها آموزش مى دهد كه اينگونه باشيد. يكى از آن موارد دو آيه سوره بقره است .
مى فرمايد:پيامبر به آنچه بر او نازل شده از جانب خداوند ايمان آورد و نيز مؤ منان همه ايمان آوردند به خدا و فرشتگان او و كتب آسمانى و پيامبران الهى و گويند:
ما بين هيچ يك از پيامبران الهى فرق نمى گذاريم ، و گفتند:
سمعنا و اطعنا غفرانك ربنا و اليك المصير # لايكلف الله نفسا الا وسعها لها ما كسبت و عليها ما اكتسبت ربنا لاتؤ اخذنا ان نسينا او اخطاءنا ربنا ولاتحمل علينا اصراكما حملته على الذين من قبلنا ربنا و لا تحملنا ما لا طاقة لنا به واعف عنا و اغفرلنا و ارحمنا انت مولانا فانصرنا على القوم الكافرين (1) ؛
بارالها شنيديم ، و اطاعت كرديم و آمرزش تو را، و بازگشت به سوى تو است . خداوند به هر كس به اندازه توانش تكليف مى كند، آنچه از نيكى كسب كند براى اوست ، و هر آن چه از بدى به دست آورد بر ضد اوست . بارالها، اگر فراموش يا خطا كرديم ما را مواخذه مفرما، و بر دوش ما بار گران مگذار آن چنانكه بر امتهاى پيشين نهادى . بارالها، ما را بر كارى كه طاقت آن را نداريم وادار مفرما، و از ما درگذر و ما را بيامرز و به ما رحم كن ، تو مولاى مايى ، پس ما را بر قوم كافر پيروز فرما.
چند روايت
1. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله :پس از اين دعا، خداوند، فرموده است : انجام ميدهم ، و اجابت مى كنم ، به همين جهت مستحب است كه اين دو آيه زياده خوانده شود (2) .
2. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله :آيات آخر سوره بقره هم قرآن است و هم دعاست (بخوانيد كه ) موجب رضايت خداوند مى شود (3) .
3. ابن عباس گويد: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ناگهانى صدايى شنيد، سربلند كرد ديد درى از آسمان گشوده شده ، سپس فرشته اى بر آن حضرت نازل شد و گفت :خداوند بشارت به دو نور به تو مى دهد كه به هيچ پيامبرى پيش از تو داده نشده است آن دو، سوره حمد و آيات آخر سوره بقره ، است هيچ كس نخواند مگر آن كه حاجتش را روا كنم (4) .
در رواياتى آمده است كه اين دو آيه گفت و گوى خدا و رسول در معراج بوده است .
4. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:اين دو آيه از گنجهاى بهشتى است كه خداوند رحمان آن را به قدرت خود دو هزار سال پيش از آفرينش مخلوقات نگاشت . هر كس آنرا شب (به وقت خواب ) بخواند از عبادت شب او را كفايت كند (5) .
--------------------------------
1 - بقره (2) آيات 285 و 286.
2 - مجمع البيان ج 2، ص 404.
3 - مجمع البيان ج 2، ص 404.
4 - مجمع البيان ، ج 2، ص 404.
5 - تفسير صافى ج 1، ص 241، تفسير ابوالفتح ، ج 2، ص 426.
-------------------------------------
منبع: كتاب دعاهاى قرآن، حسین واثقى.