پيامبران الهى - سلام الله عليهم اجمعين - كسانى بودند كه براى توحيد و هدايت مردم ، قيام كردند. و در آن سر از پا نشناختند. همه اهانتها، دشنامها، فشارها، تهمتها را متحمل شدند اما هرگز دست از اهداف خويش نكشيدند.
واژه هاى نابجايى چون : ديوانه ، جادوگر، دروغگو، مفتر و نظير آنها را شنيدند اما در عزمشان خللى وارد نگرديد. به آتش افكنده شدند، آنها را سنگباران كردند، زخم برداشتند، حتى شكستها خوردند ولى باز دست از كار نكشيدند و همچنان مصمم و استوار به راه خويش ادامه مى دادند.
پيامبران الهى از مردم چيزى نمى خواستند و ورد زبانشان چنين بود كه :((((و ما اسئلكم عليه من اجر ان اجرى الا على رب العالمين)))) (1) .
و چون موفق مى شدند و تشكيلاتى به وجود مى آوردند و وسعت پيدا مى كردند، از زهد و ساده زيستن و از بى توجهى به لذات مادى ، دست بردار نبودند. و به تمام معنا ساده و زاهد زندگى مى كردند. در اينجا به ياد اين آيه شريفه مى افتيم كه :((((الله اعلم حيث يجعل رسالته)))) (2) آن همه ايثار، آن همه عشق به هدايت بشرت آن همه تلاش ، فقط در راه رضاى خدا بى آنكه مزدى ، مقامى ، پولى ، ذخيره اى و... طالب باشند. و لذاست كه خداوند در مقام قدردانى از آنها مى فرمايد:
1-((سلام على المرسلين و الحمدلله رب العالمين)) (3) .
2-((قل الحمدلله و سلام على عباده الذين اصطفى)) (4) .
3-((سلام على نوح فى العالمين)) (5) .
4-((سلام على ابراهيم)) (6) .
5-((سلام على موسى و هارون)) (7) .
6-((سلام على ال ياسين)) (8) .
لفظ((فى العالمين))فقط درباره نوح - عليه السلام - آمده است كه 950 سال مردم را به توحيد دعوت كرد، يعنى : سلام و درود بر نوح ، پايه گذار توحيد، تا بشر هست و انسان در روى زمين زندگى مى كند. اين سلام در همه آيات گذشته از خداوند است نسبت به آنان و مبين مقام و عظمت آنان مى باشد.
-----------------------------------------
1- سوره شعراء، آيه 109.
2- سوره انعام ، آيه 124.
3- سوره صافات ، آيه 181.
4- سوره نمل ، آيه 59.
5- سوره صافات ، آيه 79.
6- سوره صافات ، آيه 109.
7- سوره صافات ، آيه 120.
8- سوره صافات ، آيه 130.
---------------------------------------
حجت الاسلام و المسلمين حاج سيد على اكبر قرشى