بسم  الله الرحمن الرحیم
لك الحمد یا زاالجود والمجد والعلی       تباركت تعطی من تشائ و تمنع
ستایش مخصوص تست و بخشش و بزرگی و مقام بلند بزرگواری ترا سزد
كه به هر كه خواهی عطا كنی و از هر كه خواهی منع كن
الهی و خلاقی و حرزی و موئلی       الیك لدی الاعسار و الیسر افرع
ای خدای آفریننده من و نگبان و پناه من
من در هر حال سختی  و آسودگی بسوی تو مینالم
الهی ائن جلت و جمت خطیئتی       فعفوك عن ذنبی اجل و اوسع
ای خدا اگر چه گناه من بزرگ و بسیا ر است 
باز عفو و بخشش تو از گناه من بزرگتر و وسیتر است
الهی لئن اعطیت نفسی سولها       فها فی روض الندامه ارتع
ای خدا اگر من خواهشهای نفس خود را پیروی كردم
الهی تری حالی و فقری و فاقتی       و انت مناجاتی الخفیه تسمع
ای خدا تو حال زار مرا میبینی و از فقر و پریشانیم آگاهی
و تو مناجات  ئو راز و نیاز پنهانی ام را میشنوی
الهی فلا تقطع رجائی ولا تزع        فوادی فلی فی سیب جودك مطمع
ای خدا امیدم را از درگاه كرمت قطع مكن و دلم را
به نو میدی تاریك مگردان كه چشم امیدم همع بر عطای بی انتهای تو ست
الهی لئن خیبتنی او طردتنی         فمن ذالذی ارجو و من ذا اشفع
ای خدا تو اگر مرا نا امید كنی یا از درگاهت برانی
دیگر كیست كه بوی امیدوار باشم و كه را نزد تو شفی آرم
الهی اجرنی من عذابك اننی        اسیر ذلیل خاوف لك اخضع
ای خدا مرا از قهر و عذابت در پناه خود گیر كه من
بنده اسیر و ذلیل تو ام و ترسان و خاضع به درگاه تو
الهی فانسنی بتلقین حجتی        اذا كان لی فی القبر مثوی و مضجع
ای خدا بمن حجتی بیاموز كه مرا مایه انس و آرامی می گردد
و در آن ساعت سخت كه قبر منزل و خوابگاه من خواهد بود
الهی لئن عذبتنی الف حجه       فحبل رجلئی منك لا یتقطع
ای خدا اگر مرا هزار سال عذاب كنی
باز رشته امیدم از رحمتت قطع نخواهد گردید
الهی اذقنی طعم عفوك یوم لا        بنون و لا مال هنا لك ینفع
ای خدا شیرینی لذت عفوت را روزی بمن بنشان
كه مال و فرزندان را در آن روز سوذی نخواهد بود
الهی لئن لم تر عنی كنت ضائعا       و ان كنت تر عانی فلست اضیع
ای خدا اگر تو بكرم رعایت حال مرا نكنی كارم ضایع است
و اگر از لطف رعایت كنی تباه نخواهم گشت
الهی اذا لم تعف عن غیر محسن      فمن لمسیئی بالهوی یتمتع
ای خدا اگر تو از غیر مردم نیكوكار عفو بخشش نفرمایی
پس آنان كه به هوای نفس زشتكارند كه آنها را خواهد بخشید
الهی لئن فرطت فی طلب التقی       فها انا اثر العفو اقفو واتبع
ای خدا اگر من در راه تقوا كوتاهی كردم
اینك از پی عفو و بخشش بی حساب تو می آیم
الهی لئن اخطات جهلا فطالما       رجوتك حتی قیل ما هو یجزع
ای خدا اگر من از جهل و نادانی خطاها كردم
امیدم به كرم و رحمتت بسیار بوده تا انجا كه گویند چقدر بی باك است
الهی ذنوب بذت الطود و اعتلت       وصفحك عن ذنبی اجل و ارفع
ای خدا گناهان من از كوه های بلند افزون تر است
و عفو و بخشش تو از گناه من بسی بزرگتر و بلند تر است
الهی ینجی ذكر طولك لو عتی         و ذكر الخطابا العین منی یدمع
ای خدا یاد لطف و احسان تو  سوز دل و پریشانیم را آرام می بخشد
و یاد خطاها و گناهان دیده ام گرینم می سازد
الهی اقلنی عثرتی و امح حوبتی        فانی مقر خائف متضرع
ای خدا از خطایم در گذر و گناهانم را محو كن
زیرا من به گناه خود مقر و از آن ترسان و به درگاه تو نالانم
الهی انانی منك روحا و راحه         فلست سوی ابواب فضلك اقرع
ای خدا از جانب خود مرا نشاط و آرامش خاطر عطا كن 
كه من جز درهای فضل و كرمت را تنمی كوبم
الهی لئن اقصیتنی اواهنتنی          فما حیلتی یا رب ام كیف اصنع
ای خدا اگر تو مرا از درگاه فضل و كرمت برانی یا خوار گردانی
پس چه چاره اندیشی و چكار توانم كرد
الهی حلیف الحب فی الیل ساهر           یناجی و یدعو و الغفل یهجع
ای خدا انكه مشتاق توست شب همه را بیدار است
و به مناجات و دعا مشغول  ام غافلان تا صبح خوابند
الهی و هذا الخلق ما بین نائم            و منتبع فی لیله یتضرع
ای خدا این مخلوق ضعیف بین خواب
و بیدار است و بسی به درگاهت ناله و تضرع كند
و كلهم یر جو نوالك راجیا        لرحمتك العضمی و فی الخلد یطمع
و همه به احسانت چشم دارند و به رحمت بی پایان
به تو امید دارند و به بهشت ابدیت امید دارند
الهی یمنینی رجلئی سلامه         و قبح خطیئاطی علی یشنع
ای خدا امیواریم به لطف تو مرا به سلامت نوید می دهد
ولی قبایع مرا به سرزنش و رسوایی می كشد
الهی فان تعفوك منقذی           و الا فبا لذنب المدمر اصرع
ای خدا اگر مرا ببخشی عفو تو نجات بخش من است
وگرنه من به گناه مهلك هلاك خواهم شد
الهی بحق الها شمی محمد          و حرمه اطهار هم لك خضع
ای خدا به حق پیغمبر هاشمی نسبت حضرت محمد
و به حرمت بنذگان پاكت كه نزد تو خاضع و خاشع اند
الهی بحق المصطفی و ابن عمه           و حرمه ابرار هم لك خشع
ای خدا به حق حضرت مصطفی و پسر عمش علی
و احترام نیكان كه همه به درگاهت متواضعند
الهی فانشر نی علی دین احمد          منیبا تقیا قانتا لك اخضع
در حالی كه به درگاهت با ناله و تقوا و تواضع آیم
ای خدا مرا به دین پیغمبرت احمد محشور گردان
شفاعه الكبری فذالك الشفع        ولا تحرمنی یا الهی و سیدی
ای خدای من و ای سید و مولای من مرا ازشفاعت
كبرای پیغمبر ت محروم مگردان كه شفاعت او پذیرفته است
وصل علیهم ما دعاك موحد        و ناجاك اخیار ببابك ركع
و ددرود فرست بر او الش مادامیكه نیكان و موحدان
دعا مناجات كنند و به درگاهت راكع باشند