((((يسئله من فى السموات و الارض كل يوم هو فى شاءن)) (1) )).
يعنى :((هر كس كه در آسمانها و زمين است ، حوائج خود را از خدا مى خواهد، خداوند هر روز در يك نوع كارى است)).

اين آيه شريفه ، شامل دو مطلب است ؛ اول :((يسئله من فى السموات و الارض))))ما انسانها هيچ يك از علل و عوامل((عدمى))را((بود))ها را جابجا مى كنيم و چيزهايى را كه در عالم هست در اثر بجا در اختيار گرفته و از آنها استفاده مى كنيم . و به اصطلاح فلسفه((معطى التحرك))هستيم نه((معطى الوجود)).
ما تخمى را كه قبلا بود در خاكى كه قبلا وجود داشت مى كاريم و آن تخم نيز از گازهاى موجود هوا و از املاح موجود زمين و از آب موجود، دانه ها و سنبلها به ما مى دهد و هكذا. و همه اينها تصرف در((بودها))است و آنكه((نبودها))را((بود))كرده و معطى الوجود است ، فقط خداوند است .
پس همه سر سفره خداوند نشسته و از خوان بيدريغ او مى خورند. خواه خدا را بشناسند و يا نشناسند و يا نشناسند و خواه با او دوست باشند يا دشمن . و خواه خود را از علل و عوامل جهان بشمارند يا نه .
دوم :((((كل يوم هو فى شاءن))))يعنى خداوند را مى چرخاند و مى گرداند و هر روز در ايجاد دمادم حركت و پيشبرد خلقت است . و هر روز و هر لحظه به جهان ، خلقت جديدى مى دهد. ما مثلا نور لامپ را ثابت مى دانيم ، اما در واقع ، كارخانه برق هر آن به لامپ نور تازه اى مى دهد. و اگر كارخارنه بايستد، ديگر نورى وجود ندارد. همچنين خداوند لحظه به لحظه به جهان ، خلقت تازه مى دهد. و هر روز در كارى است ، غير از كار روز گذشته . ملاصدرا - رحمة الله - از آيه شريفه به - حركت جوهرى عالم استشهاد كرده است .
هر چه درباره مفاد اين آيه راجع به دست اندركارن بودن خداوند در كار جهان سخن بگوييم ، باز حق مطلب ادانشده است . و اين آيه از مصاديق((((يدرك و لا يوصف))((مى باشد، كه همه چيز جهان دست خداست . و آنى از كار جهان غفلت ندارد. و((((حى وقيوم و لا تاءخذ سنة و لا نوم))))است و الحمدلله و هو خير ختام .
اروميه سيد على اكبر قرشى
2 / 11 / 72
-----------------------------------------
1-  سوره الرحمن ، آيه 29.
---------------------------------------
حجت الاسلام و المسلمين حاج سيد على اكبر قرشى