هر كس امام جعفر بن محمّد (علیهما السلام) را به كار و كوشش متصف ساخته این ویژگى را با صفت زهد و طاعت وى مقرون كرده است. اینك برخى از سخنانى را كه در این باره از شخصیت هاى مختلف نقل شده است، بیان مىكنیم:
سجده طولانی امام صادق (علیه السلام)
مالک، پیشواى مذهب مالكى مىگوید: جعفر از یكى از این سه خصلت خارج نبود: یا نماز مىخواند یا روزه مىداشت و یا قرآن تلاوت میكرد.(1)
و نیز گفته است:
هیچ چشم و هیچ گوشى ندید و نشنید و بر قلبى خطور نكرد كه انسانى از نظر علم و عبادت و پرهیزكارى برتر از جعفر بن محمّدالصادق(علیه السلام) باشد.(2)
ابو الفتح اربلى وزیر گوید:
جعفر بن محمّد، نفس شریف خود را وقف عبادت كرده و آن را بر طاعت و زهد وا داشته بود و خود را به دعا و تهجد و نماز و تعبد مشغول ساخته بود.
یكى از معاصران آن حضرت روایت میكند كه ابو عبداللَّه الصادق را در مسجد النبى(صلى الله علیه و آله و سلم) به حال سجده دیدم. نشستم و چون دیدم سجده آن حضرت به درازا انجامید با خودم گفتم كه تا وقتى امام در سجده است به گفتن تسبیح مشغول شوم. به گفتن ذكر سبحان ربى و بحمده استغفر ربى و اتوب الیه پرداختم. سیصد و شصت و چند بار این ذكر را گفته بودم كه امام سر از سجده برداشت.(3)
او جبّه خشن و كوتاهى از پشم دربر میكرد
امام صادق(علیه السلام) پیراهن خشن و كوتاهى از پشم در برمیكرد و حلّه اى بر روى جامه اش میپوشید و میفرمود: ما جبّه پشمین را براى خدا میپوشیم و حلّه را براى شما مردم.(4)
آن حضرت را میدیدند كه پیراهنى درشت بافت و خشن در زیر جامه اش به تن كرده و روى آن جبّه اى پشمین پوشیده و روى آن هم پیراهنى درشت بافت دربركرده است.به میهمانانش گوشت میخورانید و خود گوشتها را با دست خویش پاك میكرد، امّا خوراك خودش سركه و زیتون بود و میفرمود: این خوراك ماست، خوراك پیامبران.(5)
_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_
پینوشتها:
1 و 2- تهذیب التهذیب، ج2، ص105.
3- اعیان الشیعه، ج4، ص 138 .
4- الامام الصادق، علّامه مظّفر، ج1، ص270 .
5- همان .
برگرفته از کتاب هدایتگران راه نور، زندگانى امام جعفر صادق(علیهالسلام)، نوشته آیة الله حاج سید محمد تقى مدرسى، ترجمه محمدصادق شریعت .
گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی
