با امام صادق(علیه السلام) در سايه قرآن ( اهل بيت ترجمان قرآن)

(زمان خواندن: 7 - 13 دقیقه)

مرحوم شيخ كلينى در اصول كافى بخشى را به مسائل حجت و دليل‏ شيعيان اختصاص داده و در يكى از اخبار آن بخش چنين نقل كرده:
منصوربن حازم گويد: به امام صادق(علیه السلام) عرض كردم: خداوند بالاتراز آن است كه به وسيله مخلوقاتش شناخته شود بلكه اين‏ مخلوقاتند كه به وسيله خدا شناخته مى‏گردند.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: راست گفتى.


گفتم: كسى كه دانست‏ براى او پروردگارى است، پس سزاوار است كه‏ بداند براى آن پروردگار رضا و سخطى است كه جز از راه وحى ورسول شناخته نمى‏گردند، پس اگر به كسى وحى نشد سزاوار است كه‏ دست‏ به دامان رسولان خدا شود، پس اگر آنها را ملاقات كرد، خواهدديد كه آنها حجت هستند و پيروى از ايشان واجب.
آنگاه به امام صادق(علیه السلام) مى‏گويد كه از مردم در مورد حجت ‏بعد ازرسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) پرسيدم. آنها گفتند: قرآن، ولى من به آنها تذكردادم كه قرآن بدون سرپرست و قيم كفايت نمى‏كند، چرا كه گروه هاى‏ مختلف از جمله مرجئه، قدريه و حتى زنادقه كه به قرآن ايمان هم ‏ندارند براى سخن خويش به قرآن استدلال مى‏ كنند و روى همين جهات‏ است كه گفتم قرآن نياز به سرپرستى دارد كه هرچه در مورد آن‏بفرمايد حق باشد و در اين ميان كسانى چون ابن مسعود و عمر وحذيفه به عنوان سرپرست معرفى شدند اما من سوال كردم كه آيا تمام قرآن را مى‏ دانستند؟ در جواب گفتند:
خير، تنها على بود كه آگاه به تمام قرآن بود. من گفتم: پس ‏شهادت مى‏ دهم كه على(علیه السلام) قيم و سرپرست قرآن است و پيروى از اوواجب و پس از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) حجت‏ بر مردم است و آنچه در موردقرآن ابراز عقيده كند حق است.
امام صادق(علیه السلام) پس از شنيدن سخنان او و استدلال زيبا و محكم وى ‏او را با گفتن «رحمك الله‏» ستود و دعايش كرد. (1)
سخنان جناب‏ منصور را ضميمه كنيد به فرمايش حضرت اميرالمومنين كه‏ مى ‏فرمايد:(علیه السلام) «اين قرآن جز خطوطى كه ميان دو جلد نگاشته شده،چيزى نيست، به زبان سخن نمى‏گويد، ناچار بايد ترجمانى داشته ‏باشد» (2)
در همين زمينه يكى از اصحاب امام صادق(علیه السلام) مى‏گويد:
شنيدم كه امام صادق(علیه السلام) مى‏ فرمود: «نحن ولاه امر الله و خزنه‏علم الله و عيبه وحى الله.» (ما ولى امر «امامت و خلافت‏»خدا و گنجينه علم خدا و صندوق وحى خدائيم) (3)
پدر گرامى آن‏حضرت، امام باقر نيز (علیه السلام)مى‏فرمايد: نحن تراجمه وحى الله‏» (مامترجمان وحى خدائيم.) (4)
هرچه مى‏خواهى در قرآن بجوى
در قرآن مى‏خوانيم: «و نزلنا عليك الكتاب تبيانا لكل‏شى‏ء...» (5)
امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد: «خداوند در قرآن هرچيزى‏ را بيان كرده است، به خدا سوگند آنچه كه مورد احتياج مردم ‏بوده را كم نگذارده، تا كسى نگويد اگر فلان مطلب درست ‏بود درقرآن نازل مى‏شد، آگاه باشيد همه نيازمندي هاى بشر را خدا در آن‏نازل كرده ‏است.» (6) آرى، قرآن كتاب تربيت و آدم سازى است.
تمام آنچه براى رسيدن به تكامل و قرب الهى لازم است در قرآن‏ آمده، باطن قرآن نيز ژرفائى دارد كه براى رسيدن بدان علم‏ اهل‏بيت لازم دارد و همچنين جزئيات احكام و مطالب مختلف در قرآن ‏است كه همان علم خاندان وحى را مى‏ طلبد.
امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد:
«ما من امر يختلف فيه اثنان الا و له اصل فى كتاب الله عزوجل‏ و لكن لا تبلغه عقول الرجال‏» (هيچ امرى نيست كه دو نفر در آن‏ اختلاف پيدا كنند مگر آنكه اصل و ضابطه ‏اى در قرآن دارد و ليكن‏ عقول مردم بدان نمى‏ رسد.) (7)
در جاى ديگر امام فرمود: معناى ‏اين روايت كه «هيچ آيه ‏اى از قرآن نيست مگر آنكه ظهر و بطنى‏ دارد»
اين است كه: ظهر قرآن تنزيل آن و بطن آن تاويلش‏ مى‏ باشد كه بخشى از آن سپرى گشته و بخش ديگر هنوز نيامده ومانند خورشيد جريان دارد، آنچه از تاويل آمده همان گونه كه ‏شامل مردگان مى‏ گردد، زندگان را نيز شامل مى‏ شود و خداوندمى‏ فرمايد:
«تاويل آن را جز راسخان در علم نمى‏دانند» و ما از تاويل‏ آن آگاهيم. (8)
آن امام(علیه السلام) همچنين مى‏ فرمايد: من به كتاب خداوندآگاهم و گوئى در كف دستم قرار دارد، در آن خبر آسمان و زمين وخبرهاى آينده و كنونى موجود است، خداوند مى‏فرمايد: «نزلناعليك الكتاب تبيانا لكل شى‏ء» (9)
اقسام ايمان در قرآن
امام صادق(علیه السلام) مى‏ فرمايد: «ايمان‏» در قرآن چهارگونه مطرح گشته‏ است:
1 اقرار زبانى:
خداوند مى‏ فرمايد:«يا ايهاالذين آمنوا خذوا حذركم...» (اى‏ كسانى كه «ايمان‏» آورده‏ ايد با كمال دقت مراقب دشمن باشيد(تا غافلگيرنشويد) و در دسته ‏هاى متعدد يا به صورت اجتماع،(براى مبارزه) به راه افتيد، در ميان شما افرادى (منافق) وجوددارند كه هم خودشان سست مى‏باشند و هم ديگران را به سستى‏ مى‏ كشانند، اگر مصيبتى به شما برسد مى‏گويند: خدا به ما نعمت‏ داد كه با مجاهدان نبوديم تا شاهد صحنه ‏هاى دلخراش گرديم. واگر با خبر شوند كه مومنان واقعى پيروز شده‏اند و طبعا به‏ غنائمى نيز دست پيدا كرده ‏اند، همچون افراد بيگانه ‏اى كه هيچ ‏ارتباطى ميان آنها و مومنان نبوده، از روى حسرت مى‏ گويند: اى‏ كاش ما هم با مجاهدان بوديم و سهم بزرگى نصيب ما مى‏شد. ) (10)
امام مى‏ فرمايد: اگر اهل شرق و غرب اين سخن را بر زبان جارى‏ مى ‏ساختند از دايره ايمان بيرون مى‏رفتند. اما با اين حال چون‏ اقرار زبانى كرده بودند خداوند آنها را مومن ناميده و به همين‏ جهت مومنان دعوت مى‏شوند كه ايمان آورند: «يا ايهاالذين آمنوا، آمنوا بالله و رسوله‏» (11) كه خداوند به خاطرا قرار زبانى آنها را مومن ناميده و به ايشان فرموده ايمان‏ آوريد يعنى تصديق هم بنمائيد.
2 تصديق قلبى:
خداوندمى‏ فرمايد: «الذين آمنوا و كانوا يتقون لهم البشرى فى ‏الحياه الدنيا و فى الاخره‏» (آنها اولياى خدا كسانى هستندكه ايمان آورده و قلبا تصديق نمودند و بطور مداوم تقوا وپرهيزكارى را پيشه خود ساخته ‏اند، براى ايشان در زندگى دنيا ودر آخرت بشارت است.) (12)
و همچنين در آنجا كه خداوند از قول‏ بنى اسرائيل چنين نقل مى‏كند كه: «يا موسى لن نومن لك...» (13) يعنى اى موسى ما هرگز به تو ايمان نمى‏ آوريم (و تو راقلبا تصديق نمى‏كنيم) مگر آنكه خدا را (با چشم خود) آشكاراببينيم! و همچنين در آيه «يا ايهاالذين آمنوا» كه در قسمت ‏اول گذشت.)
3 انجام واجبات:
خداوند مى‏فرمايد: «و ما كان الله ليضيع ايمانكم...» وقتى ‏خداوند قبله پيامبرش را به طرف كعبه تغيير جهت داد، اصحاب‏ رسول خدا(صلی الله علیه و آله) گفتند: (واى برما) نمازهايى كه به سوى بيت المقدس ‏اقامه كرديم باطل گشت! خداوند در پاسخ، آيه فوق را نازل كرد وفرمود: «خداوند ايمان (نمازهاى) شما را تباه نخواهدساخت.» (14)

4 تاييد و حمايت:
خداوند مى ‏فرمايد: «لا تجدقوما يومنون بالله و...» هيچ قوم و گروهى را كه ايمان به خداو روز قيامت دارد نمى ‏يابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى ‏كنند، هرچند پدران يا فرزندان يا برادران يا خويشاوندان آنهاباشند، ايشان كسانى هستند كه خدا ايمان (يعنى تاييد و حمايت‏ خود) را بر لوح و صفحه قلوبشان نوشته و با روحى از جانب خودش‏آنها را تقويت فرموده...» (15)
اقسام كفر در قرآن
امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد: در قرآن «كفر» به پنج معنا وارد شده ‏است:
1 انكار (كه خود بر دوقسم است):
الف: از روى نادانى:
خداوند مى‏فرمايد: آنها (كفار نادان) گفتند:
چيزى جز همين زندگانى ما در دنيا چيز ديگرى نيست، گروهى از مامى‏ ميرند و گروهى زنده مى‏شوند (و به دنيا مى ‏آيند و جاى آنها رامى‏ گيرند) و چيزى جز گذشت زمان ما را هلاك نمى‏كند. «و مايهلكناالا الدهر» در حالى كه آنها (كفار نادان) به اين سخن خود (كه‏ معادى وجود ندارد) يقين نداشته و تنها گمانى بى اساس دارند.
«و مالهم بذلك من علم ان هم الا يظنون‏» (16) و همچنين آنجا كه‏ خداوند مى‏فرمايد: آنهاى كه (از روى نادانى) كافرگشتند براى‏آنها تفاوت نمى‏كند كه آيا مرا از عذاب خدا بترسانى يا نترسانى‏ايمان نخواهند آورد. (17)
ب از روى آگاهى
خداوند مى فرمايد:
هنگامى كه از طرف خداوند كتابى (قرآن) به آنها (يهود) رسيد كه‏ موافق نشانه‏ هايى بود كه با خود داشتند، با اينكه پيش از اين‏جريان، خود را به ظهور پيامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) دلگرم مى‏كردند و اميدپيروزى بر دشمنان خود را داشتند، اما با ظهور وى (همه چيز رافراموش كردند و با آگاهى) به او (حضرت محمد«صلی الله علیه وآله‏») كافر گشتند. (18)
آرى، چنين است كه هوا پرستى سبب مى‏گردد تا ا نسانى كه‏ سالها در پى حقيقت‏بوده، از درك آن باز بماند و جالب است كه‏ در زمان ما نيز عده ‏اى كه پس از پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى دم ‏از ارزشها مى‏زدند اكنون وا زده و جامعه غرب را به رخ جامعه‏ اسلامى ما مى‏كشند و از اينكه بوى ادكلن آنها ما را مست نكرده وهمچنان بر اصول خويش پا برجا مانده ‏ايم تاسف مى‏خورند وغضبناكند و اينجاست كه بايد همان سخن ارزشمند شهيد دين وسياست آيه ‏الله دكتر بهشتى را گفت كه خطاب به ارباب آنهافرمود: «به امريكا بگوئيد از ما عصبانى باش و از اين عصبانيت‏ بمير.» «موتوا بغيظكم‏» (19)
2 بيزارى:
خداوند از قول حضرت ابراهيم(علیه السلام) چنين نقل مى‏كند:
شما غير از خدا براى خود بت هايى انتخاب كرده ‏ايد كه در زندگى ‏دنيا وسيله محبت و دوستى ميان شما گردند، اما بدانيد روزقيامت اين رشته علاقه و محبت گسسته گشته و هريك از شما ازديگرى بيزارى مى‏جويد «يكفر بعضكم ببعض‏» و يكديگر را لعن ونفرين مى‏كنند... (20)
3 ترك فرمان خدا:
خداوند مى‏فرمايد: بر ذمه عموم مردم است كه آهنگ خانه او كنند،آنها كه توانائى رفتن به سوى آن را دارند، حج‏ بركسانى كه‏ مستطيع باشند واجب است) و هركس كفر ورزد (و فرمان خدا را ترك‏ گويد و حج‏ بجاى نياورد، تنها به خويشتن ضرر زده، چرا كه)خداوند از همه جهانيان بى نياز است. (21)
4 كفران نعمت:
خداوند از قول سليمان چنين نقل مى‏كند: «و هركس خداى را شكرگذارد، به سود خويش شكر كرده و هركس كفر ورزد (و كفران‏ نعمت هاى خدا نمايد، فقط به خويش خسارت وارد كرده، چرا كه)پروردگار من بى نياز و كريم است. (22)
رنگ خدايى
خداوند مى‏فرمايد: رنگ خدائى بپذيريد، و چه رنگى از رنگ خدايى‏ بهتر؟! «صبغه الله و من احسن من الله صبغه‏» (23)
امام ‏صادق(علیه السلام) فرمودند: مراد از «رنگ خدايى‏» اسلام است. (24)
آرى،اگر مبانى و تعاليم آسمانى اسلام براى نسل جوان تبيين گرددآنان را شيفته خود كرده و روى از مكاتب ساخته دست‏ بشر وبرآمده از هوا و هوس هايش رهايى مى‏يابند و اثر جلوه گريه اى‏ سراب گونه و سم كشنده فرهنگ فاسد غرب در قالب خط و خال خوش رنگ‏ از بين خواهد رفت.
معناى خشم و غضب خدا
خداوند (پس از بيان جنايات فرعون و پيروانش و مغالطه كاري هاى ‏آنها در برابر حضرت موسى(علیه السلام) و عدم پذيرش ارشادات و مواعظ آن‏ حضرت) مى‏ فرمايد: پس آن هنگام كه ما را به خشم آورند، از ايشان‏ انتقام گرفتيم و همه را غرق نموديم. «فلما آسفونا انتقمنا منهم فاغرقنا هم اجمعين) (25)
امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد: خداوندمانند ما (انسانها) به خشم در نمى‏ آيد بلكه براى خود، اوليا ودوستانى دارد كه آنها خشمگين و يا راضى مى‏گردند، و خداوندرضاى آنها را رضاى خود و خشم آنان را خشم خويش قرار داده، چراكه آنان را راهنماى به سوى خود محسوب داشته و فرموده است:
هركس به دوست من اهانت كند، با من به جنگ برخاسته و مرا به‏ جنگ دعوت كرده است و همچنين خداوند فرموده است: كسى كه ازپيامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) پيروى كند خدا را پيروى كرده است. «من يطع الرسول‏ فقد اطاع الله‏» (26) همچنين فرموده است: كسانى كه با تو بيعت‏ مى‏ كنند، در حقيقت‏ با خدا بيعت نموده ‏اند «ان الذين يبايعونك ‏انما يبايعون الله‏» (27)
چرا دعاهاى ما مستجاب نمى‏شود؟
خداوند مى‏فرمايد: اى رسول ما هنگامى كه بندگانم از تو در باره‏من سوال كنند بگو كه من نزديكم. دعاى دعا كننده را آن هنگام‏كه مرا مى‏خواند اجابت مى‏كنم. پس آنها بايد دعوت مرا بپذيرند وبه من ايمان بياورند تا به سعادت راه يابند. (28) مردى نزدامام صادق(علیه السلام) آمد و همين آيه را مطرح نمود و گفت: من خدا رامى‏خوانم ولى دعايم به اجابت نمى‏رسد. چرا؟
امام فرمود: زيرا شما به عهد و پيمان خدا وفا دار نيستيد،خداوند مى‏فرمايد: به عهد من وفا كنيد تا به عهد شما وفا كنم.
«اوفوا بعهدى اوف بعهدكم.» (29) آنگاه چنين ادامه دادند: به ‏خدا سوگند اگر شما به پيمان تان با خدا وفا دار باشيد (وفرامين او را اطاعت و نواهى او را ترك گوئيد) خدا به پيمان‏ خود با شما وفا مى‏كند (و دعاهايتان را مستجاب و بهشت رانصيبتان مى‏گرداند.) (30)
كمترين اهانت ‏به پدر و مادر، ممنوع!
خداوند مى‏فرمايد: پروردگارت فرمان داده جز او راپرستش مكنيد و به پدر و مادر احسان و نيكى نمائيد، هرگاه يكى‏ از آنها، يا هردو ايشان، نزد تو به سن پيرى برسند، به آنها«اف‏» مگو. (كلمه اهانت‏آميز به زبان نياور) «فلا تقل‏ لهما اف‏» و بر سر آنها فرياد مزن و گفتار كريمانه (لطيف وسنجيده) نثارشان گردان. امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد: اگر چيزى كمتراز «اف‏» وجود داشت، خدا از آن نهى مى‏كرد و اين (كلمه اف) حداقل مخالفت و بى احترامى نسبت‏ به پدر و مادر مى‏باشد... (31)
بهره هركس از قرآن، به اندازه خويش
امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد:
معارف قرآن 4 دسته ‏اند: عبارت، اشارت، لطائف و حقائق.
آرى، قرآن ظاهرى دارد و باطنى.
دسترسى به ظاهر قرآن براى كسانى كه با لغت عرب آشنايى دارندميسور است. اما از اين مرحله كه بگذريم يعنى اشارات و لطائف وحقائق قرآن در شعاع فكرى هركسى نمى‏باشد و تنها عده‏اى مخصوص ازآنها بهره مى‏برند.
هشدار به مدعيان دانش قرآن
امام صادق(علیه السلام) مى‏فرمايد:
بدانيد! خداى رحمتتان كناد! هرگاه كسى از كتاب خدا، ناسخ ومنسوخ، خاص و عام، محكم و متشابه، اسباب نزول،... آشكار وعميق، ظاهر و باطن، ابتدا و انتها،... قطع و وصل،... و سياق‏ كلام و... نداند آگاه به قرآن و اهل آن نيست و اگر كسى چنين‏ ادعايى (بدون دليل) كرد، دروغگو و اهل افترا و تهمت‏ بر خدا ورسولش مى‏باشد و جايگاه وى جهنم خواهد بود و بد سرانجامى‏ است. (32)
________________________________________
1 اصول كافى، ج 1، ص 168، حديث
2 دارالكتب الاسلاميه تهران.
2 نهج البلاغه خطبه 125.
3 اصول كافى، ج 1، ص 192، حديث 1.
4 همان، حديث‏3.
5 نحل، آيه‏89.
6 تفسير نور الثقلين، ج‏3، ص 740.
7 همان، ج‏3، ص 75.
8 بصائرالدرجات، ص‏216.
9 اصول كافى، ج 1، ص‏229.
10 نساء، 71 تا73.
11 همان، آيه‏136.
12 يونس، آيات‏63 و 64.
13 بقره، آيه 55.
14 همان، آيه‏143.
15 مجادله، آيه 22. تفسير قمى، ج 1، ص 30، چاپ نجف.
16 جاثيه، آيه 24.
17 بقره، آيه‏6.
18 همان، آيه‏89.
19 آل عمران، آيه‏119.
20 عنكبوت، آيه 25.
21 آل عمران، آيه‏97.
22 نمل، آيه 40 و تفسير قمى، ج 1، ص 32، چاپ نجف.
23 بقره، آيه 138.
24 تفسير قمى، ج 1، ص 62.
25 زخرف، آيه 55.
26 نساء، آيه 80.
27 فتح، آيه 10 و توحيد صدوق، ص 168.
28 بقره، آيه‏186.
29 همان، آيه 40.
30 تفسير قمى، ج 1، ص‏46.
31 جامع السعادات، ج 2، ص 258.
32 همان، ج‏93، ص 2 و3.

سيد عليرضا جعفرى

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام

loading...
اخبار مؤسسه
فروشگاه
درباره مؤسسه
کلام جاودان - اهل بیت علیهم السلام
آرشیو صوت - ادعیه و زیارات عقائد - تشیع

@sibtayn_fa





مطالب ارسالی به واتس اپ
loading...
آخرین
مولودی
ادعیه ماه رمضان
سخنرانی
تصویر

روزشمارتاریخ اسلام

1 رمضان

مرگ مروان بن حکم در اول رمضان سال ۶۵ هـ .ق. مروان در ۸۱ سالگی در شام به...


ادامه ...

4 رمضان

مرگ زیاد بن ابیه عامل معاویه در بصره در چهارم رمضان سال ۵۳ هـ .ق. زیاد در کوفه...


ادامه ...

6 رمضان

تحمیل ولایت عهدی به حضرت امام رضا علیه السلام توسط مأمون عباسی بعد از آنکه مأمون عباسی با...


ادامه ...

10 رمضان

١ ـ وفات حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) همسر گرامی پیامبر(صلی الله علیه و آله و...


ادامه ...

12 رمضان

برقراری عقد اخوت بین مسلمانان توسط رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگامی که...


ادامه ...

13 رمضان

مرگ حجاج بن یوسف ثقفی،‌ حاکم خونخوار بنی امیه در سیزدهم رمضان سال ۹۵ هـ .ق حاکم خونخوار...


ادامه ...

14 رمضان

شهادت مختار بن ابی عبیده ثقفی در چهاردهم رمضان سال ۶۷ هـ .ق مختار بن ابی عبیده ثقفی...


ادامه ...

15 رمضان

١ ـ ولادت با سعادت سبط اکبر، حضرت امام مجتبی(علیه السلام)٢ ـ حرکت حضرت مسلم بن عقیل...


ادامه ...

16 رمضان

ورود محمد بن ابی بکر به مصر در شانزدهم رمضان سال ۳۷ هـ .ق محمد بن ابی بکر...


ادامه ...

17 رمضان

١ ـ معراج پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم)٢...


ادامه ...

19 رمضان

ضربت خوردن امیرمؤمنان حضرت امام علی (علیه السلام) در محراب مسجد کوفه در نوزدهم ماه مبارک رمضان سال...


ادامه ...

20 رمضان

فتح مکه توسط سپاهیان اسلام در روز بیستم رمضان سال هشتم هـ .ق سپاهیان اسلام به فرماندهی رسول...


ادامه ...

21 رمضان

١ ـ شهادت مظلومانه امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام٢ ـ بیعت مردم با امام حسن مجتبی علیه...


ادامه ...

23 رمضان

نزول قرآن کریم در شب بیست و سوم رمضان کتاب آسمانی مسلمانان، قرآن مجید نازل گردید. برخی چنین...


ادامه ...

29 رمضان

وقوع غزوه حنین در بیست و نهم رمضان سال هشتم هـ .ق غزوه حنین به فرماندهی رسول گرامی...


ادامه ...

30 رمضان

درگذشت ناصر بالله عباسی در سی ام رمضان سال ۶۲۲ هـ .ق احمد بن مستضیء ناصر بالله درگذشت....


ادامه ...
0123456789101112131415

انتشارات مؤسسه جهانی سبطين عليهما السلام
  1. دستاوردهای مؤسسه
  2. سخنرانی
  3. مداحی
  4. کلیپ های تولیدی مؤسسه

سلام ، برای ارسال سؤال خود و یا صحبت با کارشناس سایت بر روی نام کارشناس کلیک و یا برای ارسال ایمیل به نشانی زیر کلیک کنید[email protected]

تماس با ما
Close and go back to page