در سال 201 هـ .ق حضرت معصومه (سلام الله عليها) دختر امام كاظم(عليه السلام)، از مدينه به سوي خراسان حركت كرد، هنگامي كه به ساوه رسيد، در آنجا بيمار و بستري شد، آن حضرت از وجود قم، و تمركز شيعيان در قم، اطلاع داشت، به خادم مخصوص خود فرمود:"مرا به قم ببريد".
از سوي ديگر، خبر ورود حضرت معصومه (سلام الله عليها) به ساوه، به مردم قم رسيد، پسران و نوادگان سعد اشعري به اتفاق تصميم گرفتند كه آن حضرت را به قم بياورند، در ميان آنها، موسي بن خزرج بن سعد اشعري نيز بود، با هم به ساوه براي استقبال از حضرت معصومه (سلام الله عليها) رفتند و او را با كمال احترام به قم آوردند، موسي بن خزرج زمام شتري را كه حضرت معصومه (سلام الله عليها) بر آن سوار بود، به دست گرفت و آن شتر را به سوي قم به خانه خود آورد، و حضرت معصومه (سلام الله عليها) را به منزل خود وارد كرد و با كمال احترام از او و همراهانش پذيرايي نمود، كه شرح آن در فصل بعد خاطرنشان مي شود. ورود حضرت معصومه (سلام الله عليها) به قم، و مرقد مطهر او، و سپس ورود امامزادگان بسيار به قم، موجب تحولات تازه و مؤثر در استحكام وگسترش تشيع گرديد، و در كنار آن نقش به سزايي در تحكيم و گسترش حوزه علميه و رفت و آمد و ارتباط علما و راويان و شاگردان برجسته امام صادق(عليه السلام)، امام كاظم(عليه السلام)، امام رضا(عليه السلام) و… داشت.
و مرقد مطهر حضرت معصومه (سلام الله عليها) همچون چراغ تابان در طول قرن ها از آغاز قرن سوم تاكنون فراراه رونق حوزه علميه در قم بوده و مي باشد.
------------------------------------
محمد محمدي اشتهاردي

نوشتن دیدگاه