١ـ شهادت سيّد الساجدین علی بن الحسین‌(علیهما السلام)
٢ـ قتل «محمد امین» به دستور برادرش «مأمون»

1ـ شهادت سيّد الساجدین علی بن الحسین‌(علیهما السلام)
بنا بر روایت مشهور امام سجاد(علیه السلام) در 25 محرّم الحرام سال 94 هـ .ق. به شهادت رسیدند. آن حضرت پس از گذراندن عمری پر بركت كه در یكی از حساس ‌ترین دوره‌های تاریخ اسلام واقع شد، ویژگی‌های مهمی در بین مردم داشتند؛ زیرا فضایل و مكارم اخلاقی آن حضرت در هر مجلس و محفلی بیان می‌شد و امام در دل‌ها و عواطف مردم جا گرفته بود. این وضع بر امویان بسیار سخت بود و آنها را می‌رنجاند و از همه كس بیشتر ولید بن عبدالملك، كینه امام را در دل داشت كه بارها می‌گفت: «من تا وقتی علی بن الحسین‌(علیه السلام) در دنیا باشد راحت نیستم».
از این رو وقتی ولید زمام سلطنت را به دست گرفت، مصمم شد امام را مسموم كند؛ لذا زهر كشنده‌ای برای كارگزارش در مدینه فرستاد و به او دستور داد تا آن را به امام بخوراند و آن نانجیب نیز دستور ولید ملعون را عملی كرد. زهر در بدن نازنین امام كارگر شد و بدین صورت حضرت سید الساجدین، علی بن الحسین‌(سلام الله علیها) در 57 سالگی در مدینه طیبه به شهادت رسیدند.
از پیكر پاك امام سجاد‌(علیه السلام) در شهر مدینه تشییع بی‌نظیری شد. توده‌ های مردم از مناطق مختلف بر جنازه آن حضرت حاضر شدند و همگی با دل‌های پریشان و شكسته در هاله‌ای از اشك با امام مظلوم خویش وداع كردند. امام باقر(علیه السلام) بدن مطهر پدر گرامیشان را در قبرستان بقیع در كنار قبر عمویشان حضرت مجتبی‌(علیه السلام) به خاك سپردند .

2ـ قتل «محمد امین» به دستور برادرش «مأمون»
هارون الرشید در زمان حیات خود، پسر خویش محمد امین را كه مادرش زبیده بود، جانشین خویش قرار داد و پسر دیگرش عبدالله مأمون را كه بزرگتر از امین بود، ولیعهد امین قرار داد.
پس از مرگ هارون، امین به مدت پنج سال خلافت كرد و برادرش را از ولیعهدی خلع نمود. مأمون كه در خراسان امارت داشت به كمك ایرانیان بر ضد برادرش قیام كرد و سرانجام طاهر بن حسین ذوالیمینین را با سپاهی عظیم به بغداد فرستاد و در جنگی كه بین دو سپاه مأمون و امین در گرفت، سپاه امین شكست خورد و طاهر، فرمانده سپاه مأمون، در 25 محرم سال 198 هـ .ق. امین را كشت و سرش را به مرو منتقل كرد و بدین گونه خلافت عباسی به مأمون منتقل شد .