[فقط يك بار در قرآن به كار رفته است: حج، 17].
جواليقى اين كلمه را اعجمى (فارسى) مى داند (المعرب، ص 320). سيوطى هم همين نكته را با تاييد از او نقل كرده است (المتوكلى، ص 7؛ اتقان، 2/139؛ مهذب، ص 120). محمد على امام شوشترى مى نويسد: مجوسى: زردشتى. از اين واژه فعل نيز در عربى ساخته اند. مانند مجسه يعنى او را زردشتى خواند. و تمجس يعنى زردشتى شد. آرتور جفرى مى نويسد: روشن است كه اين واژه همانا واژه مگوش فارسى باستان است. از صـورت اوسـتـائى آن واژه ارمـنى و عبرى و همچنين فارسى جديد مغ آمده است (واژه هاى دخيل، ص 347).
----------------------------
بهاء الدين خرمشاهى
40) مجوس
- بازدید: 3574