برادران راجع به حسابرسى روز قيامت كمى صحبت كنم شايد اين روايت ذيل را شنيده باشيد در سفينة البحار از كافى نقل مى كند: قال ابوعبدالله عليه السلام ان رسول الله صلى الله عليه و آله نزل بارض قرعاء فقال لاصحابه ائتوا بحطب فقالو يا رسول الله نحن بارض قرعاء مابها من حطب قال فلياءت كل انسان بما قدر عليه فجاؤ ا به حتى رموا بين يديه بعضه على بعض فقال رسول الله هكذا تجتمع الذنوب ثم قال اياكم و المحقرات من الذنوب فان لكل شى ء طالبا الا و ان طالبها يكتب ما قدموا و آثارهم و كل شى ء احصيناه فى امام مبين (1)
امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله روزى در يكى از مسافرتها در دشت خشك و بدون علف و گياهى وارد شدند. پس به اصحاب فرمود: مقدارى هيزم جمع كنيد! اصحاب گفتند: يا رسول الله! اينجا سرزمين بدون گياهى است هيزم از كجا بياوريم؟ فرمود: هر كس هرچه مى تواند پيدا كند. اصحاب شروع به جستجو كردند طولى نكشيد كه تكه هاى چوب خشك و علف در جلوى حضرت ريخته شد و يك بار هيزم روى هم انباشته گرديد. در اين هنگام، حضرت يك درس آموزنده و عبرت زا به آن ها داد و فرمود: آرى اين چنين گناه كوچك روى هم جمع مى شود و يك بار گناه مى گردد. شما در نگاه اول فكر نمى كرديد كه اين مقدار هيزم جمع شود. سپس فرمود: اى اصحاب! از گناهانى كه سبك و كوچك فرض شود، بپرهيزيد و توجه داشته باشيد كه هر فردى، نويسنده اى دارد و به درستى كه آن نويسنده، تمام آن چه را انجام دهيد يادداشت مى نمايد. خداوند در قرآن مى فرمايد: ما همه رفتار شما را در كتابى آشكار شمارش خواهيم كرد.
پس از نقل اين روايت، مرحوم حاج شيخ عباس مى نويسد:
در اينجا، مناسب است؛ داستانى را كه شيخ بهائى، نقل فرموده بيان كنم و آن اين كه شخصى بود به نام ثوبه فرزند صمه كه هميشه مواظب رفتار خودش بود و در بيشتر اوقات به حساب خود مى رسيد، تا اينكه يك روز، عمر خود را بررسى نمود ديد شصت سال گذشته پس روزهاى آن را حساب كرد، ديد، بيست و يك هزار و پانصد روز است. گفت: وانفسا، اگر روزى يك گناه كرده باشم، جمعا بيست و يك هزار و پانصد گناه الان در پرونده ام ضبط است، پس صيحه اى زد و جان به جان آفرين تسليم نمود.
بياييد اين چنين حساب كنيم كه عمر متعارف ما حدود هفتاد و پنج سال است. بگوييم پانزده سال پيش از بلوغ و تكليف است؛ شصت سال باقى مى ماند و حال ضرب شصت در سيد و شصت كه هر سالى سيصد و شصت روز است بيست و يك هزار و ششصد مى شود اكنون اگر خداى ناكرده، روزى يك دروغ گفته باشيم يك غيبت كرده باشيم، يك نگاه به نامحرم نموده باشيم، و امثال اين گناهان كه احتمال انجام آن ها مناسب اهل مجلس ما است جمعا بيست و يك هزار و ششصد گناه انجام داده ايم، حالا ديديد كه بايد بگوييم: ربنا عاملنا بفضلك و لاتعاملنا بعدلك يا كريم؟!
----------------------------------------------
1-سفينة البحار، ج 1، ص 488
------------------------------------------
سيد محمد على جزايرى (آل غفور)

نوشتن دیدگاه