و اما از آيات و روايات مربوط به جهنم بگويم كه در ماه رمضان، درهاى آن بسته ميشود.
مرحوم مجلسى رحمة الله در بحارالانوار، باب النار، صدها آيه و حديث را نقل فرموده است. من فقط بعضى از آيات و يك حديث را بيان مى كنم و خداوند را به حق محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله قسم مى دهم كه من و شما و همه شيعيان را از عذاب آتش و دركات جهنم نجات بدهد.
خداوند متعال در قرآن، كريم مى فرمايد:
و الدين كفروا لهم نار جهنم لايقضى عليهم فيموتوا ولايخفف عنهم من عذابها كذلك نجزى كل كفور و هم يصطرخون فيهاربنا اخرجنا نعمل صالحا غير الذى كنا نعمل او لم نعمر كم ما يتذكر فيه من تذكر و جاءكم النذير فذوقوا لما للظالمين من نصير (1).
كسانى كه كافر بوده اند، جاى آنان در جهنم است: نه كارشان، تمام مى شود و مى ميرند، و نه از عذابشان چيزى كم مى شود (و مثلا راحت شوند) و آرى هر ناسپاس و كافرى را اين چنين جزا و كيفر مى دهيم، (اين بار در اين خانه بماند كه بماند) ايشان نيز صيحه مى كشند كه پروردگارا! ما را از اين جهنم بيرون بياورد. (غلط كرديم) ديگر عمل صالح انجام مى دهيم، غير از آن چه عمل مى كرديم. (خطاب مى رسد) مگر ما در دنيا به شما مهلت نداديم و عمر طولانى به شما نداديم؟ هر كس اهل پند بود پند مى گرفت. و مگر ما پيامبرانى نفرستاديم، و شما را از چنين روزى نترسانديم؟ پس بچشيد، اين عذابها را در حالى كه هيچ چاره و دادرسى، نداريد (خود كرده را تدبير نيست).
اين آيات و اما احاديث؛ بحارالانوار، از امالى صدوق، به سندى از عمروبن ثابت از امام محمد باقر عليه السلام چنين نقل مى كند كه:
قال: ان اهل النار، يتعاوون فيها، كما يتعاوى، الكلاب و الذئاب مما يلقون من اليم، العذاب. فما ظنك يا عمرو بقوم لايقضى عليهم فيموتوا ولايخفف عنهم من عذابها عطاش فيها جياع كليلة ابصارهم صم بكم عمى مسودة وجوههم خاسئين فيها نادمين مغضوب عليهم فلايرجون من العذاب ولايخفف عنهم و فى النار يسجرون و من الحميم يشربون و من الزقوم ياءكلون و بكلابيب النار يحطمون و بالمقامع يضربون و الملائكة الغلاظ الشداد، لايرحمون فهم فى النار يسبحون على وجوهم مع الشياطين يقرنون، و فى الانكال، و الاغلال يصدفون ان دعوا لم يستجب لهم، و ان ساءلوا حاجة، لم تقض لهم، هذه حال من دخل النار (2).
عمروبن ثابت مى گويد: امام محمد باقر عليه السلام فرمود: به درستى كه اهل آتش به سبب عذابى كه مى كشند، همانند سگ و گرگ زوزه مى كشند. اى عمرو! نظر تو درباره اين افراد چيست؟ گروهى كه نه مردنى دارند، تا كار تمام شود، و نه در عذاب آنان تخفيف داده مى شود. تشنه اند، گرسنه اند، چشمشان كم نور و كر و كور لال اند. صورت هايشان سياه است. رانده شده اند، و پشيمان اند، و مورد غضب قرار گرفته اند و هيچ رحمى از عذاب به آنان نمى شود، و تخفيفى ندارند در آتش مى سوزند و از آب گرم شور مى آشامند و از زقوم مى خورند. سگ هاى جهنم دست و پاى آنان را مى شكنند به آنان ندارند پس آنها با صورت در آتش كشيده مى شوند، و با شياطين هم نشين اند. در حالى كه، در غل و زنجير گرفتارند. هرچه داد ميزنند، كسى به فريادشان، نمى رسد. اگر چيزى بخواهند، كسى به آنان توجهى ندارد آرى اين وضع و حال هر كسى است كه داخل آتش شود.
باز از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام مطالبى تقديم كنم:
----------------------------------------------
1-سوره فاطر، آيه 37 -38
2-بحارالانوار، ج 8، ص 281
------------------------------------------
سيد محمد على جزايرى (آل غفور)

نوشتن دیدگاه