1
فرسنگ به فرسنگ علي ماند و علي
اي مرگ به نيرنگ، علي ماند و علي
در عرصه‌ي لاف کوفيان سردارند
در معرکه‌ي جنگ علي ماند و علي

2
در شور و شرِ حجاز تنهاست علي
در نيمه‌شبِ نماز تنهاست علي
ما نيز نمي‌فهميم اندوهش را
با اين‌همه شيعه؛ باز تنهاست علي

3
سنگين شد کوهِ رنج بر دوش علي
در چاه افتاد آهِ خاموش علي
ـ دنيا باشد براي اهلش، باشد
اي مرگ! بيا، بيا در آغوش علي

4
چشمت هنگامه‌ي کمانداران است
زلفت شب‌نامه‌ي گرفتاران است
مردم بي تو گلّه‌ي بي چوپان‌اند
دنيا بي تو مرتعِ بي باران است

5
اي رنگِ تو آميخته با بوي خدا!
وي دستِ تو ترجمانِ بازوي خدا!
رحم آر به بي‌وزنيِ مُشتي پرِ کاه
اي چشمِ تو شاهينِ ترازوي خدا!

6
مجموعه‌ي ابرهاي بي‌باران است
بر رشته‌اي از محال آويزان است
من بعدِ غروب آفتابِ تو، زمين
سنگي‌ست که در مدار سرگردان است