شهادت امام حسن عسكری علیه السلام

بر اساس روایات مشهور، امام حسن عسكری‌(علیه السلام) پس از 28 سال عمر پر بركت، در هشتم ربیع الاول سال 260 هـ .ق. در شهر سامرا به دست معتمد عباسی مسموم شدند و به شهادت رسیدند .
فضایل اخلاقی و كمالات معنوی آن بزرگوار موجب شده بود كه نه تنها شیعیان و پیروان آن حضرت، بلكه عامه مسـلمانان و حـتی دشمنان نیز به عظمت ایشان، اعتراف نمایند؛ از جمله احمد بن عبید الله خاقان كه دشمنی شدیدی با خاندان پیامبر(علیهم السلام) داشت. نقل شده است كه می‌گفت: «درباره امام حسن عسكری(علیه السلام) از هر كس از منشیان، قضات و مردم پرسش می‌كردم، همه به نیكی از او یاد می‌كردند. از آن پس اهمیت او نزد من فزونی یافت؛ زیرا دوست و دشمن، درباره‌اش سخن نیكو می‌گفتند» .
از آنجا كه خلفای عباسی و كارگزاران حكومت آنان شنیده بودند كه امامان دوازده نفرند و آخرین آنان پس از غیبت طولانی با ظهورش بساط ستمگران را برمی‌چیند و به حكومت‌های باطل پایان می‌دهد ، سخت نگران بودند و به شدت همه امور امام حسن عسكری(علیه السلام) را زیر نظر داشتند و حتی آن امام معصوم را چندین بار زندانی كردند. سرانجام معتمد عباسی كه از توجه روز افزون مردم به امام، شدیداً نگران شده بود و زندان كردن امام هم اثری در این باره نداشت،‌ تصمیم به قتل آن بزرگوار گرفت و خلاصه آن امام مظلوم را با زهر مسموم کرد و به شهادت رسانید.
وقتی مردم سامرا از شهادت امام آگاه شدند، بازارها را بستند و كنار منزل آن حضرت جمع شدند و صدای شیون و گریه آنها از هر سو به گوش می‌رسید. امام زمان(علیه السلام) پدر گرامیشان را غسل دادند و بعد از آنكه ایشان را كفن كردند، برای اقامه نماز تشریف آوردند. پیش‌تر جعفرـ برادر امام حسن عسكری(علیه السلام) ـ جلو رفته بود و می‌خواست بر بدن مبارك آن حضرت نماز بخواند همین كه خواست تكبیر بگوید، امام زمان(علیه السلام) در حالی كه طفلی پنج ساله بودند ردای او را كشیدند و فرمودند: «ای عمو! من برای نماز بر پدرم شایسته ترم»؛ لذا جعفر عقب آمد و امام زمان(علیه السلام) نماز خواندند و سپس ایشان را نزدیك قبر مطهر امام هادی (علیه السلام) به خاك سپردند. در این هنگام جعفر فوراً به نزد معتمد عباسی رفت و این واقعه را برای او نقل كرد و معتمد دستور داد تا همه جا را برای یافتن حضرت جست وجو کنند، اما آنها اثری از امام نیافتند.

نوشتن دیدگاه