وقوع غزوه دُومةُ الجَندل
در روز بیست و پنجم ربیع الاول سال پنجم هـ .ق غزوه دُومةُ الجَندل اتفاق افتاد. سبب بروز این غزوه آن بود كه گروهی از اشرار مشركان در اراضی « دُومه الجندل » در حاشیه شرقی شام همدست شده بودند و به كاروانها حمله می‌كردند. وقتی خبر این گستاخی و ستمگری آنها به مدینه رسید، رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) «سباع بن عرفطه غفاری» را به جای خود در مدینه قرار دادند و با هزار نفر به سمت آن منطقه حركت كردند. وقتی مسلمانان به آن نواحی رسیدند، مشركان با مشاهده سپاه اسلام و هیبت و شكوه آنها، جملگی پا به فرار گذاشتند و مسلمانان اموال آنها را برداشته، به مدینه بازگشتند.
ـ ای كاش عبرت می‌گرفتند!
عبد الرحمن بن ابی لیلی می‌گوید: «من با ابوموسی اشعری از دُومه الجَندل عبور می‌كردیم؛ ابوموسی به من گفت: "زمانی كه با پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به دومه الجندل رسیدیم آن حضرت به من فرمودند که در این مكان دو تن از بنی‌اسرائیل به جور حكم كردند، و به زودی در میان امت من دو تن در این مكان به جور حكم خواهند نمود"».
راوی می‌گوید: ابو موسی و عمروعاص برای حكمیت در صفین به دُومه الجندل رفتند و میان علی‌بن ابیطالب(علیه السلام) و معاویه ملعون حكم كردند. بعد از ماجرای حكمیت، ابو موسی اشعری را ملاقات كردم و به او گفتم: «مگر تو نبودی كه از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین حدیثی نقل كردی؟!» گفت: « والله المستعان» !!!
