بسم الله الرحمن الرحیم
نوشته شده در عرش خدا با قلم حیدر كرار
خدا خلق نموده است زمین را و زمان را ز غبار حرم حیدر كرار
بهشت و همه‌ی آنچه در آن هست فدای غبار قدم حیدر كرار
بود خشم خدا بر لب تیغ دو دم حیدر كرار
رسولان اولوالعزم نمك خورده‌ی جود و كرم حیدر كرار
امیری و دلیری و همه كاره‌ی خلقت شدن
اینها همه یك فضل كم حیدر كرار
بدانید اگر كعبه شده قبله‌ی حق بوده ز یمن قدم حیدركرار
علی كیست همان شاه كه عالم به كف اوست
خدایی شدن عالم هستی هدفاوست
همه آبروی اهل زمین اهل سماء از شرف اوست
بدانید همه مركز عالم نجفاوست
علی كیست همانی كه خدا خوانده ثنایش
همانی كه كعبه دریده دل خود را به هوایش
همانی كه نشسته دل زارم چو كبوتر لب بامش
همانی كه خدایی است كلامش،مرامش، نمازش
قعودش، سجودش، قنوتش و قیامش
همانی كه خدا داده سلامش،
علی كیست همان مالك عقبیٰ
علی كیست همان صاحب دنیا و همان صاحب دلها
علی كیست همانی كه خدا داده به او هستی خود را
و هستی خدا كیست بجز حضرت زهرا
علی كیست همانی كه دهد خاتم شاهانه گدا را
همانی كه حسینش به جهان كرده علم كرب و بلارا
همانی كه ابوالفضل از او درس گرفتست وفا را
همانی كه بود همت او، غیرت او،هیبت او در نفس زینب كبری
همان زینب كبری كه با خطبه‌ی مردانه طرفدار علی گشت
از آن خطبه خداوند بدهكار علی گشت
شاعر : کریم