به نام دین به کام بی دینان؛
توهین به مقدسات اسلام توسط کسانی که خود را داعیه دار مکتب مسیح می دانند بیش از آنکه نشانگر خصومت با مبانی روشنگرانه اسلام باشد نشان عدم شناخت صحیح از دین و نبود صداقت در گفتار و کردار اینگونه به ظاهر دین مداران است.

طی دو روز گذشته شاهد موج اعتراضات مردمی مسلمانان نسبت به ساخت فیلم موهن درباره شخصیت رسول اکرم (ص) بوده ایم؛ اقدامی که خشم مسلمانان را نسبت به چنین عمل شنیعی برانگیخته است.
توهین به مقدسات اسلام توسط کسانی که خود را داعیه دار مکتب مسیح می دانند همچون تری جونز کشیش آمریکایی که در سال گذشته اقدام به قرآن سوزی کرد بیش از آنکه نشانگر خصومت با مبانی روشنگرانه اسلام باشد نشان عدم صداقت در گفتار و کردار اینگونه دین مداران است.
چراکه در تمام کتب مقدس پیش از اسلام نسبت به ظهور حضرت ختمی مرتبت سخن به میان آمده و مردم را به حضور وی بشارت داده شده است.
ظهور پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بنا بر آن چه که در قرآن آمده در کتب ادیان پیشین از جمله در دین مسیح و دین یهود مژده و بشارت داده شده است چنان که خداوند در قرآن کریم می فرماید:
آنان که پیروی می کنند از پیامبر نبی امی که نام و بشارت او را نزد خود در تورات و انجیل می یابند( اعراف /۱۵۷)
ظاهر آیه شریفه دلالت بر این دارد که صفات رسول و نبی امی یعنی حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در آن کتاب ها مکتوب و مدون است.
در جای دیگر می فرماید: هنگامی که عیسی بن مریم به بنی اسرائیل گفت که من همانا رسول خدا به سوی شما هستم و حقانیت کتاب تورات را که در مقابل من است تصدیق می کنم و نیز شما را مژده می دهم که بعد از من رسول دیگری می آید که نامش احمد است(صف /۶)
در کتب عهدین پیامبر اسلام آن چنان دقیق معرفی شده که بسیاری از دانشمندان یهود در زمانی که وقوع بعثت پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نزدیک بود از جاهای مختلف به سرزمین عربستان کوچ کردند تا ظهور آن پیامبر موعود را درک کنند؛ چنانچه قرآن کریم می فرماید: آنهایی که کتاب آسمانی را به آنان داده ایم او را (حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ) همچون فرزندان خود می شناسند (اگر چه) جمعی از آنان با این که می دانند حق را کتمان می کنند(بقره /۱۴۶)
هرچند کتب دینی یهودیان و مسیحیان تحریف شده و برخی مطالب راجع به حضرت رسول اکرم(ص) از متن این کتب حذف شده است.
اما در میان کتب تاریخی اسنادی بر این مدعا موجود است همچنانکه نقل شده که جارود بن علا از دانشمندان نصاری بود که با قومش حضور حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ آمده و خطاب کرد: من به حقیقت نزد تو آمده تا با صدق و صفا با تو سخن گویم قسم به کسی که تو را به حق به نبوت مبعوث کرده صفات تو را در انجیل یافته ام؛ تحیّت و تهنیّت برای تو و سپاس برای کسانی که تو را گرامی می دارند. سپس شهادتین گفت و مسلمان شد(محمود بن الشریف، الادیان فی القرآن. قاهره، دار المعارف، ص ۳۱۱ )
بر حسب نقل انجیل، حضرت عیسی ـ علیه السلام ـ بعد از خود از شخصی خبر می دهد که شرعش ابدی و حکومتش برای همیشه باقی خواهد بود.
انجیل یوحنا حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را بیان کننده علوم راه های هدایت معرفی کرده و می گوید: و بسیار چیزهای دیگر دارم به شما بگویم لیکن اکنون طاقت تحمل آن ها را ندارید ولی چون او، یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد زیرا که از خود تکلم نمی کند بلکه به آن چه شنیده است سخن می گوید و از امور آینده به شما خبر می دهد (انجیل یوحنا، باب ۱۶. آیه های ۱۲و ۱۳)
در تورات نیز می گوید: او کسی است که کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر فرمایم به ایشان (مردم) خواهد گفت(سفر تثنیه، باب ۱۸)
اگر بشارت حضرت مسیح را با بشارت حضرت موسی جمع کنیم، خواهیم دید که این صفات اشاره به پیغمبری است که قرآن درباره اش می فرماید: «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى ـ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى ـ عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى"( نجم/۳ـ۵)
عیسی ـ علیه السلام ـ حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را با عنوان «مسیا» یا «مسیح منتظر» یاد کرده و در جواب عده ای که از وی سوال می کنند که تو کیستی؟ می گوید: به درستی که معجزاتی که خدا آن ها را به دست من ظاهر می کند، این که سخن می گویم به آن چه خدا می خواهد و نمی شمارم خود را مانند آن که از او سخن می رانید، زیرا که من لایق آن نیستم که بند های جرسوق و دوالهای نعل رسول الله را بگشایم که او را مسیا نامید، آن که پیش از من آفریده شد و زود است بعد از من بیاید و زود است بیاورد کلام حق را و نمی باشد آئین او را نهایتی(انجیل برنابا، فصل ۴۲)
در تورات حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را به عنوان پیغمبر امّی معرفی کرده آنجا که می گوید: بنی اسرائیل می دانند و می شناسند که پیغمبر امّی صاحب روحی الهامی و صاحب وحی است.
یکی از علمای بزرگ یهود در کتاب خود «عصحیم» می نویسد: مقصود از پیغمبر امّی که در وحی فوق مذکور است حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ است که در عهد عبدالله سلام یهودی به رسالت مبعوث گردید(صادقی، محمد، بشارت عهدین، تهران، امید فردا، ۱۳۸۲ش، ص ۴۰)
هرچند کتب عهدین تفاوت زیادی با کتب اصلی دارند و تحریفات زیادی در آن ها صورت گرفته ولی هنوز هم مطالب فراوانی درباره خصوصیات و ویژگی های حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نام و سیمایش، اجدادش و نوع نبوتش و خاتمیت آن حضرت و همچنین به جانشینان آن حضرت اشاراتی شده است.
اشاراتی که نشانگر حقانیت رسول اکرم(ص) در امت های قبل است؛ امت هایی که کشیشان غرض ورز آمریکایی با همراهی لابی صهیونیستی مدعی میراث آنها هستند.
منبع : افکار نیوز

نوشتن دیدگاه