حضرت فاطمه عليهاالسلام در پيشگاه خدا با قاتلان خود و فرزندانش محاجه خواهد كرد و آنان را در ميان مردم محشر محكوم نموده و به عذاب دردناك الهى گرفتار خواهد نمود.
از روايات اسلامى استفاده مى‏شود، نخستين پرونده ‏اى كه در روز رستاخير رسيدگى مى‏شود، پرونده ‏ى محسن شهيد (فاطمه(س)) است، ولى آنچه دل فاطمه عليهاالسلام و شيعيان و محبان اهل‏بيت را بيشتر مى‏ سوزاند، خاطره‏ى جانسوز كربلا است، كه در آن، امام حسين عليه ‏السلام را با يارانش به طور فجيع به شهادت رسانده و سرهايشان را از تنشان جدا نموده و زنان و دختران آنان را با تمامى بى‏رحمى اسير كردند...
در احاديث آمده است كه دختر گرامى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پيرهن خون‏ آلود امام حسين عليه‏السلام را در روز قيامت به دست گرفته و خواستار محاكمه و كيفر قاتلان او مى‏گردد. (1)
از حضرت امام صادق عليه ‏السلام آمده است كه حضرت فاطمه عليه السلام را در روز قيامت در قبه‏ اى از نور مى‏ نشانند. در اين هنگام، امام حسين علیه السلام به محشر مى ‏آيد، در حالى كه سربريده ‏اش را به دست مى‏گيرد. حضرت فاطمه عليه االسلام از ديدن چنين حالى صيحه مى‏ كشد و مى‏ افتد و تمام پيامبران و خلايق ديگر، از ديدن چنين وضعى به گريه مى ‏افتند، سپس قاتلين امام حسين علیه السلام حاضر و محاكمه مى‏گردند و آنگاه به كيفر شديدى مى‏ رسند... (2)
و بالاخره در حديث ديگرى از طريق ابان بن عثمان از امام صادق عليه‏السلام نقل شده: چون حضرت فاطمه عليه السلام به محشر آيد، پيرهن خون‏ آلود امام حسين عليه‏ السلام را به دست گرفته، عرض مى‏كند: خدايا! اين پيرهن خون‏آلود حسين من است و تو خود مى‏دانى چه جناياتى در مورد او مرتكب شده‏اند. (3)
خطاب مى‏رسد: يا فاطمه(س)! تو در نزد من محبوبى هر چه مى‏خواهى بگو. عرض مى‏كند: الهى! انتقام خون حسين(ع) را بگير.
در اين حال آتش جهنم بر قاتلين امام حسين مسلط مى‏گردد و با انواع عذاب به كيفر مى‏رساند. (4)
______________________________
1ـ فرائدسمطين، ج 2، ص 265، ش 533-بحار، ج 43، ص 220، ح 2 و 3: تحشر ابنتى فاطمه يوم القيامه و معها ثياب مصبوغه بالدم... فتقول: يا عدل احكم بينى و بين قاتل ولدى، قال رسول‏اللَّه (ص): فيحكم لابنتى و رب الكعبه...
ويل لمن شفعائه خصمائه - و الصور فى حشر القيامه ينفخ
لابد ان ترد القيامه فاطم - و قميصها بدم الحسين مضمخ
2ـ ثواب الاعمال به نقل جلاءالعيون شبر، ج 1، ص 227.
3ـ فتاخذ قميص الحسين بن على بيدها مضمخا بدمه و تقول: يا رب هذا قميص ولدى و قد علمت ما صنع به.
4ـ بحارالانوار، ج 43، ص 224، ح 11.