مرحوم آیت الله حاج شیخ علی آزاد قزوینی نقل می کند :
شبی خدمت مرحوم آیت الله سید محمود شاهرودی بودم، ایشان مرا برای شام دعوت کرد، پس از صرف شام از من پرسید: فردا کجا می روی؟ عرض کردم: قصد دارم پیاده به کربلا بروم. گفتند: اینقدر پیاده کربلا رفتی، آیا در بیابان چیز خاص و غیر طبیعی ندیدی و یا نشنیدی؟ گفتم نه. هر چه مردم می‌بینند یا می‌شنوند من هم می بینم و می شنوم.
ایشان گفتند: اگر فردا کربلا رفتی، در بین راه بیابانی است به نام «ابوالهدمه»، هیچ آبی در آن وجود ندارد. در آن بیابان یک ساعت به غروب آفتاب، در زیر بوته‌های بلند، خوب نگاه کن، ببین چه می بینی و چه می شنوی!
فردا با پسرم به سمت کربلا حرکت کردیم و به بیابان «ابوالهدمه» رسیدیم و مدتی منتظر شدیم تا سفارش استادم را انجام دهم. ناگهان نزدیک غروب آفتاب، مرغ های زیادی را دیدم که از گنجشک بزرگتر بودند و از بوته‌ها بیرون می آمدند، شنیدم این مرغ ها فریاد می زدند: «وای حسین کشته شد». گروه دیگری به زبان عربی می‌گفتند: «وای حسین قد قُتِل». موقع غروب آفتاب ناله‌ها ی مرغ ها به پایان رسید و من با پسرم به سمت کربلا حرکت کردیم.
وقتی از کربلا برگشتم و خدمت مرحوم آیت الله شاهرودی رسیدم و جریان را گفتم ایشان به گریه افتادند.
منبع : حوزه نیوز
دیدگاه‌ها
همسرم خاطرات جنگ را تعریف می کرد و راجع به یک همچین پرنده که ندای وای حسین کشته شد ر گفت .در قصر شیرین همچین پرنده ای را شکار می کردند ولی چون گوشت سفت و سختی داشت قابل خوردن نبود .
ایشان می گوید که من احساس می کنم ما نمی توانستیم دیگر آسیب برسانیم شاید خواست خدا بوده که این ندا تا آخر دنیا سر داده شود .
- سخن گفتن پرندگان به زبان انسانها هیچ استبعاد عقلی ندارد. مگر این قرآن نیست که از سخن گفتن هدهد با حضرت سلیمان سخن می گوید.
- شعور داشتن حیوانات هم یک اصل اساسی از دیدگاه آیات و روایات است: و ان من شیئَ الا یسبح بحمده.
- عظیم بودن مصیبت سیدالشهداء علیه السلام هم بر کسی پوشیده نیست.
با توجه به مقدمات پیشین اگر موجودی عمق فاجعه ای را بیابد و بر آن ناله سرکند و این ناله را هم با هرزبانی که خدا بخواهد بر زبان بیاورد اشکالی دارد؟
آری برادر اشکال از بی معرفتی ما نسبت به برگزیدگان عالم هستی است.
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا