فتاده مرغ دلم ز آشيان در اين وادى***كه هر كجا رود افتد به دام صيّادى
دلا دل از هم بر گير و خلوتى بپذير***مدار از همه عالم اميد امدادى
مگر ز قبله حاجات و كعبه مقصود***ملاذ حاضر و بادى علىّ الهادى
شَها تو شاهد ميقات لى مع اللّهى***تو شمع جمع شبستان ملك ايجادى
صحيفه ملكوتى و نسخه لاهوت***ولىّ عرصه ناسوت بهر ارشادى
مقام باطن ذات تو قاب قوسين است***به ظاهر از چه در اين خاكدان اجسادى
كشيدى از ((متوكّل )) شدائدى كه به دهر***نديده ديده گردون ز هيچ شدّادى
گهى بِه بركه درّندگان ، گهى به زندان***گهى به بزم مى و ساز ياغى عادى
ز سوز زهر و بلاهاى دهر، جان تو سوخت***كه بر طريقه آباء و اجدادى (61)

_______________________________________________
61- اشعار از شاعر محترم : مرحوم آية اللّه كمپانى ((ره )).